Re: De grote zaal. {Diner}

[Kimberley]

'Misschien.' Knikte ik. Ik besloot om maar gewoon wat chocolade ijs te pakken en begon het langzaam op te eten. Ik zat al best wel vol, dus na één bolletje hoefde ik niet meer. Een beetje onderuit gezakt keek ik naar de leraren tafel.

--

oh. ik ga eten denk ik. want mijn pizza is volgens mij een beetje aangebrand xd of tenminste, zo ruikt het.

[Tygo]

haha ok,, eet smakelijk!
______________________
Toen de vla op was zat ik écht vol. Ik volgde Kimberly haar voorbeeld en zakte onderuit. Op dit soort momenten had ik vaak zin om in de leerlingenkamer voor de open haard te gaan zitten in een van de grote stoelen en een dik boek te pakken. Vaak deed ik dat niet omdat ik dan dacht dat mensen me saai vonden ofzo. Ik las eigenlijk alleen laat in bed.

[Evanna Daniëlla]

Eenzaam en alleen bekeek ik de lange lege tafels. Geen eten... Ik dacht aan mijn rommelende maag. Ik kreeg al maagpijn bij de gedachte dat er geen eten zou zijn. Ik keek naar de tafel van Griffoendor. Abigail, Maxim, Kimberley en een voor mij nog onbekende jongen waren daar aan het kletsen. Waar over interesseerde me niet. Wat was er allemaal nog meer te doen in deze saaie omgeving? Ik was een rasechte Zwadderaar, maar ik was niet zo iemand die iedereen gelijk afsnauwde! Al dacht iedereen dat wel en daarom had ik dus geen vrienden. Teleurgesteld dacht ik aan de welkomstceremonie. Daar had ik Abigail, Maxim, Alexis en Kimberly ontmoet. Volgens mij waren ze wel vrienden te noemen. Maar nu zaten hun gezellig samen en ik helemaal hier...

[Abigail]

Ik zag dat Evanna gewoon aan de Zwadderich tafel ging zitten en was deels verbaasd. Maar misschien was het ook niet zo logisch om als andere afdeling bij Griffoendor te gaan zitten. Maar zelf zat ik bij Ravenklauw en nu ik eenmaal hier zat vond ik het niet bepaald erg. Eerder een opluchting dat ik niet alleen hoefde te eten. Ik pakte een stuk brood en kauwde er op terwijl ik naar de gesprekken luisterde.

[Evanna Daniëlla]

Ik schraapte mijn kleine hoopje moed bij elkaar en stond op van de tafel van Zwadderich. Hier door was ik niet ingedeeld bij Griffoendor, ik had veel te weinig moed, haha. Het lukte me toch om gewoon in mijn hoofd te lachen. Al stond mijn gezicht op standje arrogantie. Maar ach, moest ook eens gebeuren. Ik werkte mezelf naar de tafel van Griffoendor. Ik zag Abigail zitten als de enige Ravenklauw. Ik ging naast haar zitten. "Ik hoop dat dit veel gezelliger is." grinnikte ik.

[Abigail]

Ik keek glimlachend naar Evanna die naast me kwam zitten. "We will see," zei ik terwijl ik vrolijk met mijn wenkbrauwen wiebelde. Ik knabbelde weer wat van het brood af terwijl ik een beker pompoensap nam en ervan begon te drinken. "En wat haalde jou over om hier te gaan zitten?" Vroeg ik met een glimlach.

[Evanna Daniëlla]

"Het enige restje hoop dat ik bezit," glimlachte ik. Ik pakte een broodje. Op de tafel van Zwadderich stond niks en hier was er eten in over vloed! Ach...

[Alexis]

Ik loop als één van de laatste de grote zaal in voor het diner. Ik zie iedereen bij elkaar zitten en ik twijfel of ik er bij zal gaan zitten. Ik bijt op mijn lip, haal een hand door mijn haar en ga uiteindelijk aan de tafel van Huffelpuf zitten. Ik denk dat het niet zo goed in de aarde zal vallen als ik aan een andere tafel ga zitten. Eigenlijk hoeven we niet eens aan verschillende tafels te gaan zitten maar het is gewoon erg verdeeld op Zweinstein.

[Abigail]

Ik keek Evanna verbaasd aan. "Dat klinkt niet echt vrolijk," mompelde ik en volgde Alexis die gewoon aan de huffelpuf tafel ging zitten. Ik was deels wel verbaasd, maar besefte dat ik haar ook niet heel erg goed kende ofzo. Misschien had ik haar verkeerd in geschat.

[Tygo]

Ik zag een onbekend meisje aan onze tafel gaan zitten. Het verbaasde me dat ze hier kwam zitten aangezien ze van Zwadderich kwam. Ik wist niet zo goed wat ik van die afdeling moest vinden. Ik hoorde er veel niet erg prettige verhalen over, maar ik had nooit echt met een zwadderaar gepraat ofzo.

[Alexis]

Ik kijk op en draai me om. De mensen aan de tafel van Huffelpuf ken ik al en ik weet al waar al hun gesprekken over gaan. Over de drama's tussen hun en hun vriendjes. Ik rol met mijn ogen, ze zijn zo voorspelbaar! Ik bekijk de mensen aan de tafel van Griffoendor waar Abigail, Evanna en een onbekende jongen zitten. Een verlangen knaagt aan me dat ik daar ook wil zitten.

[Evanna Daniëlla]

"Ach..." Ik at met mini hapjes mijn broodje op.

[Tygo]

ze is niet echt spraakzaam dacht ik terwijl ik nog even naar het vreemde meisje keek. Ik besloot wat leven in de brouwerij te brengen. "Ik ken jou nog niet, ik ben Tygo" Ik gaf haar mijn hand.

[Evanna Daniëlla]

"Evanna." Ik schudde de hand van de jongen die blijkbaar Tygo heette. Ik pakte wat pompoensap en dronk het zo snel mogelijk op. Ik wou wel praten, maar soms leek praten het moment te verstoren.

[Tygo]

"Aangenaam" Ik lachte nog even vriendelijk. Als dit eenrichtingsverkeer zou worden had ik er ook geen zin in. Voorzichtig nam ik nog een slokje van mijn boterbiertje.

[Kimberley]

Evanna was erbij komen zitten en ik glimlachte naar haar. 'Hey.' Ze was rustig, nogal langzaam eigenlijk, aan het eten. Ik zat echt enorm vol, dus ik hoefde niets meer. Wel nam ik nog de laatste slok van mijn pompoensap. Voldaan zette ik de lege beker neer en keek ik naar de rest. 'Dus.'

[Evanna Daniëlla]

Eigenlijk wou ik wel weer verkassen naar de leerlingenkamer of een ander rustig schoolplekje. Maar, het was nu zo gezellig. "Kennen jullie die ene spreuk die alles doet verdwijnen?"

[Abigail]

Ik keek naar Evanna en schudde mijn hoofd. "Wat is die dan?" Vroeg ik met een glimlach. Misschien dat ik dat nog ergens voor kon gebruiken, derde jaars waren een gemakkelijk doelwit van mijn grappen.

[Alexis]

Ik stond op, ach ze konden wat krijgen van dat georden hier! Ik sta op en ga bij Abigail zitten aangezien ik haar opzich best wel kende. Misschien niet zo goed als andere hier maar oké. Ik ga bij ze zitten en vraag me nu wel af waarom ik het gedaan heb.

[Evanna Daniëlla]

"Totalus Fuga." zei ik.

[Kimberley]

"Conjurus Infarctus toch?" Ik keek haar even vragend aan en tikte met mijn nagels op de tafel. Ik had geen idee hoe ik het wist, maar ik had het volgens mij ooit ergens gehoord of bij transfiguratie gehad.

[Evanna Daniëlla]

"Dat is het onzichtbaar maken van, en dan kun je het weer terug toveren met één of andere ongedaanmaak-spreuk. Maar Totalus Fuga is de echte term voor verdwijnen. Het verdwijnt dan naar een eiland als de Bermuda Driehoek," zei ik en ik glimlachte. Met Dreuzelkunde had ik geleerd over de Bermuda Driehoek. Dat was best interessant geweest.

[Tygo]

Ik luisterde naar het gesprek tussen de anderen. Het was niet echt iets voor mij om niet aan het gesprek deel te nemen. Maar ik had er niet echt heel veel zin in op dit moment.

[Abigail]

"De Bermuda Driehoek, daar verdwijnen vliegtuigen en schepen." Zei ik. Ik vond het idee dat dat ook door magie kwam fascinerend. Ik keek even naar Tygo en besefte dat ookal was ik hier met hem naartoe was gekomen, ik nog niet veel met hem gepraat had. "Leef je nog?" Vroeg ik met een lichte glimlach.

[Evanna Daniëlla]

Ik glimlachte om Abigail's opmerking. 'Leef je nog?' was vroeger iets wat ik erg vaak gebruikte. Maar geleidelijk aan zakte de drang om 'Leef je nog?' te zeggen steeds verder weg bij mij. Maar, ja, ik kon niet eeuwig dezelfde zinnen en woorden zeggen.

[Gesponsorde inhoud]