het grote meer.

[Maxim]

Het grote meer is zoals de naam al zegt, een groot meer. Er leeft een reuzeninktvis in, waarvan je de tentakels soms kan zien. Eerstejaars varen in het begin van het schooljaar dit meer over op weg naar het kasteel. Meermensen, wierlingen en soms Jammerende Jenny kan je er ook vinden. Aan de oever van het meer staan een paar bomen waar je kan gaan zitten zodat je uitzicht hebt over het meer.

Maximaal aantal personen: Onbeperkt.

[Maxim]

Ik liep over het terrein naar mijn lievelingsplek vlak aan het meer. Ik ging tegen mijn boom aanzitten en keek naar het water. Ik vond het altijd geweldig om er de reuzeninktvis of andere dingen er in te zoeken. Ik liet mijn blik over het water gaan en haalde diep adem, hier was het altijd rustig, en werd ik rustig.

[Kimberley]

Langzaam liep ik naar het meer toe. Ik had mijn Ipod en boek meegenomen, je wist maar nooit. De verdorde blaadjes kraakte op de grond toen ik erop stond. Ik kwam bij het rijtje bomen en zakte ertegen aan. Mijn boek openslaand liet ik mijn blik over het meer glijden. Het was hier echt geweldig.

[Maxim]

Ik zag in de verte een meisje, maar ik kon van hier niet goed zien wie het was. Ik nam een leeg perkament en nam mijn veer. Mijn moeder had geeist dat ik een extra lange brief zou schrijven. Ik zuchtte even en dacht na. Veel had ik niet echt te vertellen. Ik liet mijn blik over het meer gaan en begon dan maar te schrijven.

[Kimberley]

Ik luisterde naar de muziek die uit m'n oortjes kwam en tikte met mijn voet mee op de maat. Mijn blik ging over de letters heen en ik glimlachte. "The Boy in the Striped Pyjamas" was zó'n geweldig boek. Het was nu al minstens de vierde keer dat ik het las, en nog deed ik het met plezier. Niet veel mensen vonden mij een type om te lezen, maar ik hield er echt van. Het bracht me in een andere wereld.

[Maxim]

Halverwege mijn brief stopte ik. Ik zat vast. Wrightersblock noemden ze dat in de dreuzelwereld. Ik keek over het meer naar de reuzeninktvis die rustig in het water dobberde en dacht na. Ik was ideeloos. Iets verder zag ik mijn kat in de zon liggen slapen, typisch.

[Kimberley]

Ik had mijn boek bijna uit, maar ik sloeg hem dicht. Ik zou het bewaren voor vanavond of morgen ofzo. Mijn blik gleed over de omgeving heen en bleef hangen bij de reuze inktvis die over het water dobberde. Ik grinnikte even en haalde mijn hand door mijn haren heen. Mijn blik ging weer verder. Even verderop lag een dikke grijze kat te slapen in de zon. Misschien was ie wel van Max, hij was best dik en zo te zien ook lui.

[Maxim]

Ik schudde even m'n hoofd. 'slaapkop' mompelde ik tegen mezelf. Ik keek weer naar de reuzeninktvis die eigenlijk veel interessanter was dan een luie kat. Nadenkend keek ik weer naar mijn perkament. Ik zuchtte zacht, dit zou niet gaan werken.

[Kimberley]

Ik had besloten om een stukje te gaan wandelen, dus stond ik op en liep met het boek in mijn hand en mijn Ipod aan langs het meer. De zon scheen wel, maar er stond een zachte wind die me liet rillen. Ik trok mijn mouwen naar beneden en liep zo door. Na een tijdje viel mijn oog op een jongen, volgens mij Max. Ik liep naar hem toe en glimlachte. 'Hey.'

[Maxim]

Ik keek op. 'Hoi' zei ik en glimlachtte naar haar. Ik keek even naar haar ipod en trok mijn wenkbrauw op. 'Wat is dat?' vroeg ik verbaasd. Dan keek ik even naar mijn kat om te zien of hij nog sliep.

[Evanna Daniëlla]

Ik was altijd al nieuwsgierig geweest naar de geheimen in het meer en met hulp van de lerares Kruidenkunde had ze een middel kunnen vinden om onder water te ademen. De geheimen in het meer waren veel mysterieuzer dan de geheimen rond om het meer. Met mijn bikini aan liep ik naar een groepje bomen waar ik vaak mijn kleding verstopte als ik ging zwemmen in het meer om de geheimen te weten te komen. Maar dat was me nooit echt goed gelukt. Ik liep er naar toe en merkte dat er een jongen zat. Ik trok mijn wenkbrauwen op en sloop zachtjes naar hem toe. Toen merkte ik dat het Maxim was, een Griffoendor. "Boe!" zei ik vlak bij zijn oor. Ik zakte naast hem neer in het koele gras. Normaal genoot ik wel van een beetje zon, maar voor dat ik ging zwemmen wou ik het liefst koelte.

[Kimberley]

Ik grinnikte. 'Dit is een Ipod. Nou ja, een apparaat dat muziek afspeelt ofzoiets.' Ik lachte zachtjes en ging naast hem zitten. 'Hier.' Ik gaf hem een oortje en zette Beautiful van Christina Aguilera op. 'Luister maar.' Ik hoorde iemand Boe zeggen en keek om. Het was Evanna. Ik glimlachte naar haar. 'Hey.'

[Maxim]

Ik keek op naar Evanna. 'hoi' zei ik en glimlachtte even. Dan keek ik weer naar de ipod. 'grappig' zei ik en luisterde naar de muziek. Ik neuriede mee. 'mooi liedje' zei ik en glimlachtte even naar Kim.

[Evanna Daniëlla]

"Hey!" Ik keek naar het ding in de handen van Kim. "Wat is dat voor iets?"

[Kimberley]

Ik knikte. 'Het is een van mijn lievelingsnummers.' Ik tikte, zoals gewoonlijk, met mijn voet mee op de maat. Dat was echt een soort tik geworden. Ik zette hem ietsjes zachter en glimlachte even toen het liedje was afgelopen. 'Een Ipod.. Je kan er muziek mee luisteren.' Hoe moet je het in vredesnaam anders uitleggen?

[Maxim]

'oh, wacht, is dat niet één van die dreuzeldingen?' zei ik en keek even naar de ipod. 'waar steken ze de muziek dan?' vroeg ik en keek er even naar. 'Past dat allemaal in dat kleine ding?'

[Evanna Daniëlla]

Ik vroeg me af of ik nog ooit de komkommerachtige dingen in mijn mond zou stoppen om onder water te duiken. Ik was veel liever bij 'vrienden' dan dat ik de waterbodem ging verkennen in mijn eentje. Zoals altijd... Ik keek naar de iPod. "Gaat dat via... een global net of zo?" Ik, die altijd Dreuzelkunde had gehad was niet echt veel van die lessen opgestoken. Alleen iets met internet of Global Net iets met 'net' aan het einde.

[Kimberley]

Ik begon te lachen. 'Ja, dat is zo'n dreuzelding. Maar - eh - het is een beetje lastig uit te leggen.. Je download muziek op internet en - eh - dat zet je dan op de computer en - oh wacht. - Weten jullie wat een computer is?' Hopelijk, anders was het helemaal onmogelijk. 'Het komt erop neer dat muziek - ach laat ook maar.' Grinnikte ik. Het was echt een onmogelijke klus. Ik keek op toen Evanna begon over internet. 'Ja! Inderdaad, het gaat via Internet.'

[Maxim]

'download, internet, computer.' Ik herhaalde woorden die ik helemaal niet begreep. Ik vond het best grappig eigenlijk, mijn vader is een dreuzel en ik begrijp niks van die dingen. 'Klinkt... moeilijk' zei ik en zuchtte. Ik had nooit dreuzelkunde gevolgd, stom vak.

[Evanna Daniëlla]

Pfiew, dacht ik bij mezelf. Maar erg meepraten met Kim kon ik niet. Ik deed geen pogingen meer om het Dreuzelgezwets te begrijpen. Wat ik nooit geweten had, was dat Kim een Dreuzel was! Ze wist net zo weinig van de tovenaarswereld als volbloeden van de Dreuzelwereld. Halfbloeden wisten nog wel eens wat, hun waren waarschijnlijk niet zoals een tovenaar opgevoed. Ach, wat een stom gezwets, dacht ik bij mezelf, ieder is gelijk.

[Kimberley]

Ik lachte. 'Je leert het vast nog wel een keer. Te lang om uit te leggen.' Grijnsde ik. Ik keek hem even bedenkelijk aan. 'Jou vader is toch ook een dreuzel? Waarom weet je die dingen dan niet?' Ik zat in precies dezelfde situatie, mijn familie van mijn vaders kant zag ik nog wel eens. Zij leerde me alles wat ik over dreuzels moest weten, zo kwamen ze altijd met cadeaus waarvan ik geen idee had wat het was.

--

Kim is halfbloed. ;3

[Evanna Daniëlla]

Hmmmm... Dacht ik bij mezelf. Ik heb hier eigenlijk niks meer te zoeken. Hun zijn gezellig aan het kletsen en ik hang er maar bij... Zie je, onzekerheidsgevoel speelt weer op, dacht ik bij mezelf. Het werd alleen maar erger. Naar mate ik vrienden kreeg, hoe erger mijn onzekerheid werd. Ik dacht aan mijn moeder. Die vertelde dat zij zelf ook erge onzekerheid had toen ze op Zweinstein zat. Ze had haar zevende jaar afgemaakt en in het zevende jaar had ze vele angsten over wonnen. Ze had vrienden gevonden die om haar gaven... Een aantal van die contacten bestonden nog. De andere waren al lang weer verwaterd...

[Maxim]

Ik haalde even mijn schouders op. 'Ik zie hem niet echt vaak meer, en die dingen interesseren me niet' zei ik en glimlachtte even. 'En als ik hem dan zie, gaat het meestal niet over die dreuzeldingen' zuchtte ik en trok mijn wenkbrauw op.

[Kimberley]

Ik keek hem even aan. 'Oh - Sorry..' Ik zette de muziek uit en stopte de Ipod in mijn zak. Ik keek naar Evanna en glimlachte. 'Kom anders ook zitten.' Ze stond er maar de hele tijd, en ze zei niet veel. Ik had het eigenlijk nooit geweten dat Max z'n vader nooit zag, ik zou niets zijn zonder m'n ouders.

[Maxim]

Ik glimlachtte naar haar. 'Niet erg' zei ik en keek naar Eye. 'Wat een slaapkop' zuchtte ik en bleef dan maar naar hem kijken.

[Gesponsorde inhoud]