Re: De schommelbank.

[Maxim]

Ik keek naar haar. 'Jij wordt kwaad op me omdat ik een ding verkeerd zeg, dan heb jij ook vooroordelen op mij, omdat je denkt dat ik dan constant dingen verkeerd doe. En in jouw ogen kan ik al niets meer goed doen' zei ik en leunde ook terug tegen de rand van het schommelbankje.

[Abigail]

Ik keek hem aan en moest onwillekeurig grijnzen. "Je hebt meerdere dingen verkeerd gedaan, verkeerd gezegt. Ik kijk niet naar je gewaad, maar hoe je je tot nu toe voor gedaan hebt. Zolang je geen dingen doet die zorgen dat ik anders naar je ga kijken, vind ik je iemand die niet nadenkt." Zei ik rustig.

[Maxim]

'Nou, ik vind dat je best overdrijft. Gewoon omdat ik zeg dat je als ravenklauwer wel goed gestudeerd zal hebben? Waarschijnlijk heb ik nog gelijk ook.' Ik zuchtte even en schommelde zacht.

[Abigail]

Ik schudde mijn hoofd. "Nee, ik studeer niet of nauwelijks." Zei ik. "Daarom moet je er ook niet op vertrouwen dat door dat tekentje op een gewaad, je meteen iemand persoonlijkheid kent. Zo doe jij wel, alsof je weet hoe ik ben omdat ik bij ravenklauw zit. Daar kan ik niet tegen."

[Maxim]

Ik haalde mijn schouders op. 'Tja, ze leren je hier ook om vooroordelen te hebben, maar ik vind wel dat er een reden zal zijn waarom jij in ravenklauw zal zitten.' Ik zuchtte en besloot het maar op te geven. Ze zou toch niet naar me luisteren, waarom deed ik dan nog moeite?

[Abigail]

Ik fronste even. "Er is een reden waarom ik bij Ravenklauw zit, dat is omdat ik slim ben. Niet omdat ik de hele dag met mijn neus in de boeken loop." Ik schudde mijn hoofd. "Ravenklauw is heel anders dan wat jullie uit de andere afdelingen ervan denken, we zijn geen nerds. We zijn slim, intilligent." Meer had ik hem niet te zeggen.

[Maxim]

Ik grinnikte even. 'Misschien heb je wel gelijk' zei ik en schommelde. 'Maar, dus volgens jou, zijn griffoendors leeghoofden, omdat ik dat zogezegd ben?' vroeg ik en keek haar nieuwsgierig aan. Ik vond het jammer dat ze me een leeghoofd vond. Maar tja, veel kon ik er niet aan veranderen.

[Abigail]

"Ik heb gelijk," mompelde ik. Toen luisterde ik naar wat hij zei en schudde mijn hoofd. "Jij bent een leeghoofd." Zei ik rustig, "maar dat betekend niet dat heel Griffoendor leeghoofden zijn. Neem Kim, die is slim." Zei ik en staarde voor me uit.

[Maxim]

'Wauw, dan moet dit wel heel laag voor je zijn' mompelde ik droog. 'praten met een leeghoofd, als je zo slim bent als je zelf beweert.' zei ik sarcastisch en lachtte even. Ik wou mijn gelijk hebben, dat wil ik altijd.

[Abigail]

"Ik neem graag tijd voor gevallen zoals jij," merkte ik even sarcastisch op. "Misschien dat ergens in je hoofd een lichtpuntjes zit, of is dat te positief?" Ik vond discussies erg uitdagend, maar nu was de uitdaging weg. Ik wist dat ik gelijkhad, dus daar bleef het bij.

[Maxim]

Ik haalde mijn schouders op en lachtte even. 'Ik weet het niet, vertel jij het me maar' zei ik en keek haar nieuwsgierig aan. Ik was benieuwd wat ze zou zeggen. Me nog dieper de grond in boren, of zeggen dat er nog hoop was. Ik wist het niet.

[Abigail]

Ik haalde mijn schouders op. "Ik ken je daar niet goed genoeg voor. Misschien waren die keren dat je als een leeghoofd over kwam, ongelukkige momenten waar ik er toevallig bij was." Vertelde ik hem. Ik had niet het idee dat hij echt zo'n leeghoofd was.

[Maxim]

Ik grinnikte. 'Misschien is er nog hoop. Jij had anders tot nu toe ook nog niet echt gelukkige momenten' zei ik droog terwijl ik terugdacht hoe ze tegen me deed in de bibliotheek, de uilenvleugel, en aan het meer. 'Nope, niet echt gelukkig'

[Abigail]

Ik grinnikte. "Tja, ik heb soms van die momenten.." gaf ik toe en staarde voor me uit. Ik keek even van Maxim naar mijn boek. Het had niet veel zin meer om verder te lezen. Ik had op deze plek nu al veel meegemaakt. Een ruzie bijgelegt en een vriendin getroost. Beide had ik nooit eerder hoeven te doen.

[Maxim]

'Ongelukkige momenten waar ik toevallig bij was' herhaalde ik haar en grinnikte even. 'Eneuh, sorry van in de bibliotheek. Ik zal de volgende keer stille vogels maken' zei ik sarcastisch.

[Abigail]

"Of je doet het gewoon niet in de bibliotheek." Antwoordde ik droogjes en staarde voor me uit. "Ik denk dat ik maar eens ga." Mompelde ik. Ik was hier al lang en de plek begon me te vervelen.

[Maxim]

Ik grijnsde. 'Oke, doe maar' zei ik en grijnsde even. Ik nam mijn boek en opende die. Ik bladerde door naar de pagina waar ik was gebleven en begon te lezen.

[Abigail]

Ik stond op en liep weg. Ik was blij dat het weer een beetje normaal ging, nogsteeds niet bepaald vrienschappelijk, maar dat had ik ook niet verwacht. Ik keek nog even om en verdween toen tussen de bomen.

____________________________
Gone.

[Alexis]

Met een boek in mijn hand loop ik naar de schommelbank toe. Je kunt er heerlijk rustig lezen, aangezien er neit vaak mensen komen. Ik laat me in de bank neerzakken en sla mijn boek open. De bank schommelt zacht heen en weer en ik ik begin met lezen.

[Lance]

Weer loop ik met mijn handen in mijn zakken op het terrein van Zweinstein. Geen idee waar ik heen ging of wou. Mijn voeten wisten wel naar waar. Even keek ik op en zag dat ik richting de schommelbank aan het lopen was. Tot mijn fijne verbazing trof ik daar Alexis aan. "Stop jij dan nooit met lezen?" lachend ging ik naast haar zitten.

[Alexis]

Ik kijk op als ik Lance zie staan en leg lachend mijn boek weg. "Ik denk het niet. Lezen is een bezigheid die je overal mee naar toe kunt nemen." De bank schommelt nog steeds zacht en ik trek mijn benen op. "En wat heb jij hier te zoeken, op dit verlaten oord. Een prachtig oord, dat wel."

[Lance]

Zachtjes schommelen heen en weer op de bank. "Ik liep gewoon maar wat rond en dan kwam jij opeens op het toneel te voorschijn. "Beetje lekker geslapen?" grinnikte ik zachtjes. Ons gespreksonderwerpen van gisteren overlopend in mijn hoofd.

[Alexis]

"Op het toneel verschijnen." grinnek ik zacht. "Dat klinkt gezellig." Ik knik. "Heerlijk, de bedden hier slapen volgens mij nog lekkerder dan thuis. De warme dekens, de zachte kussens. Ohja ik zou hier best 365 dagen per jaar willen slapen. En jij nog beetje lekker geslapen en gedroomd?"

[Lance]

"Valt wel mee..." Ik zuchtte weer eens. De laatste tijd deed ik het best veel. Waarschijnlijk irriteerde het niet alleen mij, maar nog wat meer mensen. Aan de andere kant had ik er ook niet geweldig veel in mijn leven... Toch haalde ik een glimlachje bij haar woorden van daarjuist boven. "Moet ik je anders nog een dromenvanger bezorgen?"

[Alexis]

"Dromenvangers, die 'vangen' toch de goede dromen en zorgen dat slechte wegblijven?" ik glimlach. "Die mag je wel bezorgen." ik wiebel even met mijn wenkbrauwen.

[Gesponsorde inhoud]