Re: Het pad zonder einde.

[Alexis]

Ik kijk hem even ongelovig aan. "Internationaal hiero." Grijns ik en ik haal een hand door mijn haar. Het waait hier een stuk harder dan op andere delen waar ik ben geweest. "Uit het wel nette opgevoede Londen." Ik trek een vies gezicht. "En ik zeg je dat je dat niet wil."

[Jamie]

Jamie lachtte. "Zo erg kan Londen toch niet zijn? Ik heb er een boel leuke dingen over gehoord, maar dat waren vast de toeristische dingen." Steden waren, volgens hem, altijd anders als je er zelf woonde.

[Alexis]

Ik haal mijn schouders op. "Londen opzich is wel leuk, alleen de buurt waar ik woonde niet. Als het aan mijn ouders had gelegen zat ik hier niet eens maar op een school voor mensen met 'etiquette.'"

[Jamie]

Jamie knikte begrijpend. "Dat zouden mijn ouders ook voor elkaar krijgen. Ze zijn van die over-the-top nette mensen, en daar kan ik me zó aan ergeren, vooral als ik mijn zusje helemaal netjes zie doen, terwijl ze dat gewoon niet is."

[Alexis]

Ik grijns breed. "Heerlijk van die ouders." Ik kijk even dromerig voor me uit. "Toen mijn ouders me niet lieten gaan ben ik vertrokken naar mijn oma." Grinnek ik zacht. "Heb je een zusje?" Vraag ik nieuwschierig.

[Jamie]

Jamie knikte. "Ja, een heel irritant, gemeen en sadistisch zusje." Zijn zusje, Anouk, vond het altijd geweldig om hem te pijnigen, en daar was ze behoorlijk goed in.

[Alexis]

Ik grinnek zacht. "Sadistisch?" Uit zijn mening over haar merk ik dat het niet de beste vrienden zijn. "Klinkt gezellig," Zeg ik dan lachend.

[Jamie]

Jamie knikte. "Ze vind het heerlijk als ik pijn heb, dus daarom ben ik ook haar nummer één slachtoffer."

[Alexis]

"Oh zo'n zusje wil ik ook wel." zeg ik grijnzend naar hem en ik maak een klein gebaar richting de uitgang van school. "Mijn broertje is nu elf, een engeltje-bengeltje. Zoals ze dat noemen." Een korte glimlach siert weer rond mijn lippen. "Nou ja, hij is het engeltje, ik het bengeltje, volgens iedereen uit mijn moeders vriendinnenclub."

[Gesponsorde inhoud]