De kamer van het verleden en toekomst.

[Alexis]

Deze kamer is groot en overtreffend. De kamer is niet zo licht, eerder wat schemerig en precies in het midden staat een glazen bol. De muren van de kamer zijn boekenkasten en staan vol met boeken. In deze kamer kun je misschien wel je toekomst vinden, of je verleden. In de kamer staan banken waar je in weg kunt zakken en waardoor je de tijd simpelweg gewoon vergeet. Vaak komen hier mensen die niet precies meer weten wat ze aanmoeten met zichzelf of gewoon omdat de kamer een gevoel geeft dat je hier het antwoord op al je onbeantwoorde vragen geeft.

Maximaal 3 personen.

[Alexis]

Ik strijk met mijn vinger langs de deurknop en mijn hand blijft er boven zweven. Een gevoel van twijfel overkomt mezelf, wat vind ik daar van antwooorden over mezelf? Ik open de deur en loop de kamer in en kijk rond. Wauw, er is niets teveel gezegd over deze kamer. Het gevoel hier is overtreffend en ik loop naar de bol in het midden en blijf er naast staan met mijn hand om de bol heen. Ik trek hem snel terug en loop naar de boekenkast en vis er een willekeurig boek uit en ga in een bank zitten en sla het boek open.

[Loki]

Voorzichtig opende ik de deur van de kamer en keek rond. Er was een iemand en ik wist niet zeker of ik misschien stoorde maar toch liep ik naar binnen. Ik wist niet zeker of ik hier al eens geweest was. Het kwam me zo bekend voor en toch zo onbekend. Zachtjes zuchtte ik. Zou ik hier antwoorden vinden op mijn vragen of zou ik hier alleen maar komen voor het komen schoot er door mijn hoofd.

[Alexis]

Ik kijk op, een onbekend meisje met lang blond haar komt de kamer binnen. Ik glimlach naar haar en richt mijn aandacht weer op het boek. Ik weet neit zeker of ze me heeft gezien maar daar kom ik snel genoeg achter.

[Loki]

Ik glimlachte even terug naar het meisje. Rustig keek ik rond en liep even naar de bol in het midden. Ik vroeg me af hoe je die moest gebruiken aangezien ik geen waarzegster was en er ook geen uitleg bij stond keek ik er eerst maar in. Niet dat ik heel veel zag.

[Aimee]

Ik liep een, me tot nu toe, onbekende kamer in. Het was er groot, maar dat veraste me niet. Ik was ondertussen alles al gewend aan Zweinstein. Het was er niet echt licht, maar dat maakte niet veel uit, mijn ogen waren snel gewend. Ik streek voorzichtig met mijn vinger over de boeken. Ze zagen er best nog wel nieuw uit, ookal wist ik gewoon dat ze hier al jaren stonden.

[Alexis]

Nog een meisje kwam binnen en ik leg mijn boek opzij. De een staat bij de glazen bol, de ander bij de boekenkast. Ik mompel wat en pak uiteindelijk mijn boek toch maar weer. Niet precies wetend mezelf een houding te geven.

[Loki]

Ik zuchtte zacht omdat ik niks inde glazen bolzag. Misschien waren er voor mijn toekomst wel geen antwoorden en moest ik die zelf uitzoeken. Ik keek even op toen er nog een meisje binnenkwam en vond het ineens een stuk drukker worden maar kon er goed tegen.

[Aimee]

Ik staarde naar de boeken. Toen naar de rest van de zaal. Er waren nog twee andere meisjes. Eentje stond in een bol te staren en de andere zat verdiept in een boek. Misschien dat ik met iemand moest gaan praten, sociaal doen.

[Gesponsorde inhoud]