Het doolhof

[Alexis]

Het doolhof is midden op het terrein en is vanaf de astronomietoren goed te zien. Je hebt dan een volledig zicht van boven op het doolhof. De muren van het doolhof zijn metershoog en je verdwaalt hier erg snel, vandaar dat je hier beter niet alleen in rond kan gaan zwerven. Aan het begin van de doolhoof staat een bord met de spreuk die je uit moet spreken als je verdwaald bent. Je steekt je stok hoog in de lucht en laat de rode vonken verschijnen.

Maximaal 6 personen.

[Kimberley]

Met mijn hand gleed ik langs de muur heen. Ik was net het doolhof in gelopen. Ik was al vele malen verdwaald, maar ja, je kwam toch altijd weer terug. Het was leuk om rond te lopen, ook al liep je waarschijnlijk twintig keer hetzelfde pad op en af. 'Hm.. Links of rechts.' Mompelde ik in mezelf. Links.

[Alexis]

Ik sta voor het waarschuwingsbord en lees het aandachtig. Nou, en dit motiveren om er in te gaan? Denk ik bij mezelf en ik strijk met mijn hand langs mijn toverstok die ik in mijn zak heb zitten en loop het doolhof in, recht op goed geluk.

[Maxim]

Ik liep lachend met Kim het doolhof in, nog steeds hand in hand. Het waarschuwingsbord bekeek ik nog eens goed en keek dan om me heen. 'Oke, waar gaan we heen?'

[Kimberley]

'Hmm.. Normaal ga ik altijd naar links, dat zegt iedereen dat je daar heen moet.' Ik keek hem aan. 'Dus gaan we naar rechts.' Een grote lach verscheen op me gezicht en ik liep de rechterkant uit.

[Maxim]

Ik grijnsde en liep met haar mee. Het was hier erg donker dus nam ik meteen mijn stok. 'Lumos' mompelde ik en er vloog een lichtbolletje uit mijn stok. Dat vrolijk voor ons uit zweefde.

[Kimberley]

We kwamen aan bij een splitsing. 'Links, rechts of rechtdoor?' Zonder dat ik het eigenlijk doorhad, hadden we nog steeds elkaar hand vast. 'Kies jij maar.'

[Maxim]

Ik grijnsde. 'rechtdoor' zei ik en glimlachtte. Ik grijnsde. 'Wat zou er gebeuren als we het midden zouden bereiken?' vroeg ik en glimlachtte.

[Kimberley]

Ik haalde mijn schouders op. 'Geen idee, de meeste zeggen dat er dan iets magisch is, maar ik heb er verder nooit iets over gehoord.' Ik liep rechtdoor en volgde een tijdje het pad. 'Wat denk jij dat het is?'

[Maxim]

'waarschijnlijk gewoon Foppe met toeters die luid hoera roept' zei ik en grinnikte. Ik zag hem daar al zwevend in de lucht met een feesthoedje op. Ik keek even naar het lichtbolletje dat vrolijk voor ons uitzweefde.

[Kimberley]

Zachtjes begon ik te lachen. 'Ja, samen met Jammerende Jenny, aan het dansen.' Automatisch liep ik bij een kruising naar links toe en keek even rond. 'Ik heb echt me god geen idee waar we zijn..'

[Maxim]

'ik heb een idee' zei ik opgewekt. 'Als één van ons nu naar de astronomietoren rent en een plan maakt?' vroeg ik en grijnsde. Ik keek even om me heen. 'naar rechts' gokte ik en trok haar zacht mee aan haar hand.

[Kimberley]

'Ja.. Of we kunnen ook gewoon samen hier blijven en verdwalen.' Lachte ik. Ik speelde een klein beetje met zijn hand en glimlachte.

[Maxim]

Ik keek naar onze handen en glimlachtte terug naar haar. 'volgens mij zijn we al verdwaald' zei ik.

[Kimberley]

Lachend knikte ik. 'Ja volgens mij ook ja.' Ondanks dat Maxim Lumos had gebruikt, was het nog steeds redelijk donker. 'Zou het donker zijn omdat het laat is, of omdat het gewoon het doolhof is?' Ik had werkelijk geen idee hoe laat het was.

[Maxim]

'omdat het een doolhof is denk ik. Heb je al gezien hoe hoog die dingen zijn?' vroeg ik en keek even omhoog. 'heel hoog dus' zei ik droog en keek om me heen.

[Kimberley]

Ik knikte. 'Ja nogal ja..' Nou ja, je kon eigenlijk nooit echt verdwalen, aangezien je een spreuk had, als je deze uitsprak, was er een of ander magisch ding dat je weer naar de uitgang leidde. Ontzettend handig.

[Maxim]

Ik glimlachtte even naar haar en keek om me heen. We stonden weer aan een soort splitsing. 'hm' zei ik en dacht even na. 'welke kant?'

[Kimberley]

'Ehm, laten we maar naar rechts gaan. We weten toch al niet meer waar we zijn.' Zachtjes begon ik te huppelen. 'Wat wil jij eigenlijk later worden?'

[Maxim]

Ik keek even naar haar. 'euh, schouwer denk ik' zei ik en liep achter haar aan. 'en jij?' vroeg ik en keek haar nieuwsgierig aan.

[Kimberley]

'Ik weet het eigenlijk nog niet echt. Mijn ouders zijn beide schouwers, en wat ze doen klinkt echt veel stoer..' Twijfelend keek ik hem aan, 'maar ik weet het nog niet echt, geloof ik.' Half achteruit huppelend, grinnikte ik. 'Of misschien moet je barbiemaker worden.' Ik wiebelde met mijn wenkbrauw en begon toen zachtjes te lachen.

[Maxim]

Ik grinnikte even. 'haha, grappig hoor' zei ik lachend en ging al met mijn hand naar haar zij om haar te porren.

[Kimberley]

Gillend begon ik te rennen, nou ja - struikelen, toen ik zag dat hij me wilde porren. Niet opmerkend dat er een struik voor me stond liep ik er vol tegen aan. 'Auw.' Zielig draaide ik me weer om en ik keek hem met een pruillipje aan.

[Maxim]

Ik liep meteen naar haar toe. 'gaat het wel?' vroeg ik half bezorgd en half lachend. Ik keek even naar de struik. 'je hebt de struik toch geen pijn gedaan?' vroeg ik plagerig en lachtte even.

[Kimberley]

Half bijkomend van het lachen knikte ik. 'Ja het gaat wel. Alleen de struik heeft nu wel een blauwe plek.' Grapte ik, terwijl ik hem in zijn zij prikte. 'Jaa, dat zag je niet aankomen hè.' Ik wiebelde met mijn wenkbrauwen.

[Gesponsorde inhoud]