Re: De vlindertuin.

[Maxim]

Toen hij op mijn neus ging zitten keek ik scheel naar de vlinder. Dat was een rode vlinder, zoals een klaproos. Ik moest er vast idioot uit zien nu. Een rode vlinder op mijn neus, waar ik zo scheel naar keek.

[Abigail]

Ik grinnikte om zijn gezicht. "Je ziet eruit als een clown", zei ik lacherig en haalde een vlinder uit mijn haar. Ik keek er even na en hield hem toen in mijn hand, om hem weg te zien vliegen.

[Maxim]

Ik grijnsde. 'Wauw, dankje?' vroeg ik sarcastisch en wiebelde even met mijn neus zodat de vlinder opvloog.

[Abigail]

Ik volgde de rode vlinder met mijn ogen en keek toen naar Maxim. "Clowns zijn tof hoor." Zei ik vrolijk en begon kramp te krijgen in mijn hand die ik nogsteeds voor me uit hield. Voorzichtig liet ik hem zakken en zag weer een zwerm vlinders van me af vliegen, opzoek naar een stillere plek die wat minder bewoog.

[Maxim]

Ik grijnsde even. 'Ik vind Clowns maar enge dreuzeldingen' zei ik en glimlachtte. 'Misschien heb je een speciaal parfum op dat de vlinders leuk vinden' zei ik en keek naar de zwerm die op haar zat.

[Abigail]

Ik keek hem grinnikend aan. "Clowns zijn niet eng, hoogstens een beetje getikt, maar niet eng." Zei ik, "nouja, ik vind ze niet eng," vulde ik aan. Ik negeerde zijn laatste opmerking over parfum. Ik droeg bijna nooit parfum.

[Maxim]

'Ze zijn doodeng, op die griezelige manier hoe ze grijnzen, en die ogen.' zei ik en rilde even. Die clowns was een ding dat ik zo eng vond aan dreuzels. Ik begreep niet dat kinderen zoiets amusant vonden.

[Abigail]

Ik fronste even en haalde uiteindelijk maar mijn schouders op. Ik begreep wel waarom sommige ze eng vonden, maar ikzelf zag dat niet. Ik vond het gewoon mensen die het leuk vinden om kinderen vrolijk te maken. Sommige mensen die zeiden dat bang waren voor clowens, waren gewoon aan het faken, hadden aandacht nodig. Bah, daar hield ik niet van.

[Maxim]

Ik zag haar nadenkend voor zich uistaren. 'Waar denk je aan?' vroeg ik nieuwsgierig en keek naar de vlinders. Dit was een van mijn slechtste kanten. Ik was veel te nieuwsgierig.

[Abigail]

Ik keek hem even vragend aan en besefte toen pas wat hij gevraagd had. "Aan van die aanstellers die bang zijn voor iets om aandacht te krijgen," antwoordde ik. Ik nam aan dat hij zich niet aangesproken zou voelen.

[Maxim]

Ik grijnsde. 'Oh, die mensen bedoel je' zei ik en grinnikte even. Ik grinnikte even en keek om me heen naar de vlinders. Die vlogen nog steeds om ons heen en bedekten en mij half.

[Abigail]

Ik grijnsde even en knikte terwijl ik langzaam opstond. Alle vlinders vlogen weg, op Maxim af. Ik grinnikte even en keek om me heen. Ik begon het een beetje saai te vinden.

[Maxim]

Ik keek naar haar. 'Neee' zei ik toen alle vlinders kwamen en stond ook snel op. Een hele groep vlinders vloog op en ik keek ze na.

[Abigail]

"Ik denk dat ik maar weer ga," zei ik met een half lachje en liep richting de uitgang van de tuin. Ik hield van afwisseling, wanneer iets saai werd ging ik opzoek naar iets uitdagenders.

______
Gone

[Maxim]

Ik glimlachtte even. 'Ja, ik ga ook weg' zei ik en keek nog even naar de vlinders voor ik achter haar naar de deur liep.

-gone.

[Alexis]

Ik kan het niet laten en ik kijk even snel om me heen of er niemand is. Ik sla mijn mantel af hang hem over mijn onderarm en huppel in mijn dagelijkse kleren over het pad naar de vlindertuin. Ik voel me net een klein meisje, zonder problemen en gedachten. Ik glimlach en bij een plant stop ik, een grote gele vlinder heeft mijn aandacht getrokken en ik steek mijn hand uit zodat hij er op kan gaan zitten. De glimlach is neit van mijn gezich te krijgen. Deze tuin heeft iets vrolijks.

[Emma]

Emma stapte naar binnen en legde onbezorgd haar mantel neer op een soort stronkje. Ze glimlachte naar de vlinders en strek langzaam mijn arm. Ze liep door, zo in gedachten dat ze bijna tegen een meisje op botste. 'Oh sorry.' bracht ze uit, en de vlinders fladderde weg..

[Alexis]

Ik draai me abrubt om als de vlinder wegvliegt en er iemand tegen me opknalt. "Oh geeft niet," zeg ik met nog steed die eeuwig durende glimlach rond mijn lippen. "Eenmaal hier let je neit altijd even goed op."

[Emma]

Emma glimlachtte en stak daarna haar hand uit. 'Ik ben Emma,' zei ze vriendelijk en ze legde haar andere hand in haar nek, en krabde even.

[Alexis]

Ik pak haar hand vast en schud die zacht. "Aangenaam kennis te maken, ik ben Alexis." Mijn blik glijd over haar mantel. "Van welke afdeling ben je?"

[Emma]

Emma zuchtte, en hoopte dat ze nu niet zou afknappen. Want vriendelijke mensen waren hier nogal schaars. 'Zwadderich.' zei ze toonloos, en ze keek op nadat ze merkte dat ze haar blik volgde. 'Jij?' vroeg ze en ze schraapte haar keel.

[Alexis]

"Huffelpuf," zeg ik opgewekt, ik doe niet echt moeilijk over Afdelingen. Iedereen heeft zijn eigen talent en misschien ligt dat van haar wel bij Zwadderich.

[Emma]

Emma glimlachtte naar haar. Ze deed er niet moeilijk over. 'Kom je hier vaker?' vroeg ze vriendelijk en ze keek toe hoe de vlinder met de blauwe vleugels op haar arm landde.

[Alexis]

Ik haal mijn schouders op. "Soms, neit vaak heb het de laatste tijd drukker dan de andere jaren." Ik glimlach bij die woorden.

[Emma]

Emma plofte neer op het gras en grinnikte. 'Tja, Bezweringen en van waarzeggerij krijg je echt knetter veel.' gromde ze, en ze dacht aan de berg huiswerk die haar opwachtte in de slaapzalen op haar bed..

[Gesponsorde inhoud]