De vlindertuin.

[Abigail]

De vlindertuin is een overdekte tuin die vol zit met verschillende vlinders. Je zult hier de meest excotische vlinders treffen. Wanneer je ze vriendelijk behandeld, zullen ze dichterbij komen. Natuurlijk staat de tuin vol met de mooiste, lekker ruikende bloemen.

Maximaal 4 personen.

[Maxim]

Ik besloot naar de vlindertuin te gaan en liep naar binnen. Er was niemand. Ik ging ergens op de grond zitten en keek hoe de vlinders rond mij en in de tuin rondfladderden.

[Abigail]

Ik had de vlindertuin altijd al een adembenemende plek gevonden en ook nu wilde ik er graag heen. Ik opende het deurtje een klein beetje, glipte door de spleet naar binnen en sloot de deur weer achter me. Een mooie blauwe vlinder vloog om mijn hoofd en een glimlach sierde mijn lippen.

[Maxim]

Ik had Abigail nog niet opgemerkt omdat ik op de grond zat en de planten dus boven me uitkwamen. Een groene vlinder kwam op mijn knie zitten en ik keek ernaar. Hij was prachtig.

[Abigail]

Ik stak mijn hand uit en grinnikte even toen de vlinder op een van mijn vingers ging zitten. Met de vlinder op mijn vinger liep de rest van de tuin door. Inmiddels waren al wat meer vlinders op me gaan zitten. Toen ik Maxim zag zitten fronste ik even, maar ik besloot er geen aandacht aan te besteden.

[Maxim]

Ik keek even op toen ik Abigail hoorde. 'Hoi' zei ik en ik volgde met mijn ogen een prachtige grijze vlinder die iets boven haar vloog. Toen ik weer naar mijn knie keek zaten er al een paar andere vlinders bij. Ik strekte mijn benen zodat er nog meer bijkonden.

[Abigail]

Ik grijnsde even. "Heey," begroette ik hem en keek naar de vlinders op zijn been. Ik ging tegen over hem zitten, nogsteeds met mijn vinger uitgestrekt en staarde betoverd naar een vlinder met allemaal prachtige kleuren. "Wauw," mompelde ik.

[Maxim]

Ik keek even naar mijn been. 'Cool he' zei ik droog en grijnsde. Er waren nog nooit zoveel vlinders op mij komen zitten. Ik vond het iets hebben. haar blik volgend staarde ik ook naar de vlinder met de kleuren. 'Die is mooi' mompelde ik tegen mezelf.

[Abigail]

Ik grinnikte even en knikte. "It's magic", fluisterde ik, meer tegen mezelf dan tegen Maxim. Maar het was nou eenmaal zo, vlinders hadden iets magisch. De mooie, verschillende kleuren die hun vleugels hadden. De vrede waarmee ze rondvlogen was verbazingwekkend.

[Maxim]

Ik keek even op. 'Wat zei je?' vroeg ik. Ik had haar maar half gehoord omdat ik te druk bezig was met als een malloot naar die prachtige vlinders te staren. Maar ik had zo mijn redenen. Vlinders waren prachtige dieren.

[Abigail]

Ik schudde mijn hoofd om hem te laten weten dat ik niks had gezegt, of in elk geval niks belangrijks. Mijn gedachtens gingen weer naar de vlinders en ik giegelde toen er een op mijn neus ging zitten.

[Maxim]

'En, kom jij hier vaak?' vroeg ik maar om de stilte op te vullen. Vlinders fladderden langs ons en ik keek er naar. Ik vroeg me af waar mijn lievelingsvlinder was. Ik zag hem nergens.

[Abigail]

Ik knikte als antwoord op zijn vraag. "Jij?" Vroeg ik, om toch een beetje sociaal over te komen terwijl ik de vlinder voorzichtig van mijn neus afhaalde.

[Maxim]

Ik grijnsde even. 'Eigenlijk wel.' zei ik en glimlachtte. Terwijl je hier niet echt veel jongens zou verwachten. Vlinders was meer een meisjesding, maar ik vond ze prachtig, en ik trok het me niet aan wat ze dan van me dachten.

[Abigail]

"Awesome", zei ik grijnzend en bekeek Maxim even. Ik had hem de vorige keren niet goed genoeg bekeken, slechts vluchtig en met een negatief beeld. Maar nu ik zo beter keek zag ik een leuke jongen, die vrij spontaan leek.

[Maxim]

Ik glimlachtte even toen ze naar mij keek en schoot half in de lach omdat ze bijna helemaal bedekt was met vlinders. En daar zat hij dan, mijn favoriete vlinder. Op haar schouder. Hij was geel met blauwe stukjes in waardoor hij een groenachtige schijn had.

[Abigail]

Ik vroeg me af waarom hij in de lach schoot en realiseerde me toen dat ik onder de vlinders zat. Ik grinnikte even en bleef zo stil mogelijk zitten, ik wilde niet dat ze zouden schrikken van onverwachte bewegingen.

[Maxim]

Ik glimlachtte. 'En als ze nou op jou zitten omdat ze honger hebben, zou ik me zorgen beginnen maken' zei ik mysterieus en wiebelde even met mijn wenkbrauwen. 'Die op je schouder daar, dat is mijn favoriete vlinder van alle vlinders die hier rondfladderen, alleen heb ik nog geen naam gevonden voor hem.' zei ik en glimlachtte.

[Abigail]

Ik keek hem even aan en schoot toen in de lach. Het was niet echt grappig ofzo, maar de sfeer hier maakte alles net iets leuker. Ik draaide mijn gezicht voorzichtig naar mijn linkerschouder en zag een prachtige gele vlinder zitten, met blauwe stukje. "Die is inderdaad mooi ja," zei ik instemmend.

[Maxim]

Ik grinnikte om haar gezicht. 'Je lijkt zelf net een vlinder' zei ik en glimlachtte. Alle vleugeltjes die bewogen op haar maakte het precies dat ze zelf zou gaan vliegen.

[Abigail]

Ik glimlachte even en vroeg me af of ik dat als een compliment op moest vatten. Ik besloot er verder niet over na te denken. "Mijn favoriete vlinder was die gekleurde." Zei ik glimlachend en vroeg me af waar die gebleven was.

[Maxim]

Ik grinnikte. 'Die is ook mooi' zei ik en keek naar mijn benen. 'Daar zit die' mompelde ik en wees voorzichtig naar mijn schoen. Ik strekte mijn hand open en een deel van de vlinders dat op mijn knie zaten vlogen op en gingen op mijn handpalm zitten.

[Abigail]

Ik volgde zijn vinger en glimlachte. "Het zijn zulke mooie dieren," zei ik glimlachend en schudde mijn hoofd even omdat het nogal vol begon te zitten. Een zwerm vlinders vloog omhoog en vol bewondering hield ik mijn adem in.

[Maxim]

Ik volgde alle vlinders die opvlogen. 'Blijf maar stilzitten, want anders komen ze allemaal op mij zitten' zei ik en glimlachtte even bij de gedachte. Dat zou grappig zijn. Ik zag mezelf al zitten als een ninja, doodstil.

[Abigail]

Ik kreeg een bepaald beeld voor me van een vlinder berg, waaronder Maxim zat. Ik grinnikte even en volgde de gekleurde vlinder die van zijn voet naar zijn neus vloog.

[Gesponsorde inhoud]