De 'vliegheuvels'

[Lance]

Dit heuvelachtig terrein is speciaal gecreëerd voor het beoefenen van je behendigheid in de vliegkunsten. Dit stuk grond is betoverd en daardoor komen er muren uit de grond. Stop gezet worden kunnen ze echter door een leerkracht. Hopelijk vlam jij er niet tegen aan.
Perfect dus voor als je een potje zwerkbal wilt spelen.

Maximaal aantal personen: Zes.

[Alexis]

Ik loop naar de 'vliegheuvels' en kijk rond. "is dit geschikt voor je kunsten?" Als dit neit goed is, weet ik het ook niet meer, denk ik bij mezelf en ik doe mijn haar in een losse knot. Er staat hier meer wind dan bij de rest van het kasteel.

[Lance]

Ik grinnikte even. "Jawel, het is perfect." Dit terrein was niets nieuw voor me. Een keertje maakte Perkamentus zich zorgen over dat ik het zo gevaarlijk deed. Mevrouw Plijster was er dan ook niet echt gelukkig mee dat ik Free Running op school uit oefende. De muren schoven omlaag en omhoog. Het begon van klein naar erg groot. Zo snel als ik kon liep ik op een muurtje af en probeerde er zo snel mogelijk over te geraken met de minst mogelijke bewegingen.

[Alexis]

Ik kijk met grote ogen toe en speel met een los plukje haar. Ik wil er geld op wedden dat je mij dit nooit zal doen. Ik laat me in het gras neerzakken en kijk met toegeknepen ogen wat omhoog zo dat ik het beter kan zien.

[Lance]

Om haar nog een extra je te geven ging ik op twee handen op al een hogere muur staan om er zo even op te blijven en net toe deze wat lager ging kon ik vanaf. De hoogste gingen nu ook weer niet, maar toch lukte het me om van de ene muur naar de andere te springen als ze niet te dicht stonden.

[Alexis]

Ik krijg de kriebels van het springen op hoge muren en ik knijp mijn ogen dicht en laat mijn haar met rust. Ik open mijn ogen weer en kijk gefascineerd toe. Eigenlijk is het best indrukwekkend, vergeleken met piano spelen en lezen.

[Lance]

Ik hield bij een korte demonstratie waarbij ik alles uit de kast had gehaald. Met een zacht gehijg liep ik naar haar toe. "Did you like it?" Zachtjes gniffelde ik even en keek haar aan.

[Alexis]

Ik grijns en knik. "I like it, het is een stuk indrukwekkender dan mijn hobby's." Ik kijk naar de muren die nog steeds bewegen. "Je bent er aardig goed in trouwens." zeg ik verbaasd met nog steeds een lichte grijns rond mijn lippen.


--
eten:3

[Lance]

Ik liet me lang uit op het gras vallen. Water kon ik toch wel gebruiken. Mijn trui ging uit, waardoor ik in shirt lag. Niet dat het mij wat kon schelen dat ik zo ziek zou worden. "Ligt eraan hoe je het bekijkt. Veel mensen hebben het ook niet graag; Free Runners."

[Alexis]

"Waarom niet? Het is een mooie bezigheid." Ik kijk naar Lance die languit in het gras is gaan liggen. Ik speel wat met het gras en gooi de losgetrokken plukken gras in de lucht. Ze dwarrelen zacht en langzaam naar beneden.

[Lance]

"Soms ligt het aan te veel lawaai, dan weer dat het gevaarlijk is. Soms omdat we zo gezegd dingen vernielen. Skaten zou wel mogen, maar dit... Ach, ik zeur toch alleen maar." Net zo erg als oude mensen konden doen. Ik probeerde een grassprietje vast te nemen, mar dat mislukte. "I'm glad you liked it."

[Alexis]

Ik kreun. "Mijn god wat kunnen mensen zeuren. Het is ook nooit goed." Ik kijk naar de laatste grassprietjes die neerdalen. "Het is grappig om te zien, en af en toe zeuren is niets mis mee." Zeg ik grinnekend terwijl ik even voor me uit staar.

[Lance]

"Af en toe niet nee, maar ik er niet van om in de belangstelling te staan. Om eerlijk te zijn dan. Mijn intresse trekt misschien veel aandacht, maar daar draait het niet om. Kunnen we het dus alsjeblieft over wat anders hebben?" Het voelde niet meer zo prettig aan en haar lof zou ondertussen ook wel verkondigd zijn.

[Alexis]

Ik knik alleen maar en geniet even van de wind. "Wanneer is het eerste weekend dat we naar Zweinsveld mogen eigenlijk?" Ik heb wel eens gehoord van geheime gangen naar Zweinsveld maar ik heb ze nog nooit gevonden of gezien. Misschien ben ik niet zo avontuurlijk ingesteld om die gangen te vinden.

[Lance]

"Ben er nog zo maar net geweest met Abigail." Even grinnikte bij die gedachten. Het was leuk geweest. "Stiekem dan. Weet het niet om eerlijk te zijn. Heb je nu al genoeg van Zweinstein?" grapte ik voorzichtig en keek haar langs opzij aan. Haar krullend haar dat heen en weer zwiepte.

[Alexis]

"Was het gezellig?" Ik had het gevoel dat er wat meer speelde tussen die twee en ik grijns breed terwijl ik zacht lach. "Nee, ik ben Zweinstein niet zat maar wat afwisseling is nooit fout. Sowieso er lopen genoeg personen rond in Zweinsveld die er niet uit zien. Is het altijd waard om naar te kijken." Ik kijk een beetje beschaamd aangezien ik lol heb om andere mensen. "Niet onaardig bedoeld." zeg ik er snel achteraan.

[Lance]

"Ofcourse. Wat zit je daar nu zo te lachen, hé?" Meteen ging ze verder en ik luisterde naar wat ze me te vertellen had. Zachtjes lachte ik met haar idee mee. "Er zitten hier inderdaad complete freaks, maar sommige van hen vallen wel nog mee. Hé Alexis?" Met grijns stond ik op en porde haar een paar keer. "En wie lacht er nu?"

[Alexis]

Ik kijk hem grinnekend aan. "Binnenpretje, niets bijzonders." Ik kijk hem quasi-geschokt aan. "Noem je mij nou een freak of vat ik het verkeerd op?" Ik grijns naar hem en probeer hem te porren wat niet lukt. "God ik meot echt gaan oefenen op porren." Mompel ik zacht en ik kijk op. "Ik lach." zeg ik wenkbrauwwiebelend.

[Lance]

Ik lachte breed uit. "Spijtig genoeg voor jou kan ik tegen porren en kietelen." Mijn tong werd uitgestoken, daarna verdwenen mijn vingers van haar lichaam. "Wat nou met je binnenpretje? Huffelpuffers hebben geen geheimen voor elkaar dus stel hem nu maar bloot."

[Alexis]

Ik kijk beteuterd. "Nouhou dat is niet eerlijk." Ik wiebel met mijn wenkbrauwen. "Zeg nieuwschierig aagje, wil je het echt weten?" Mijn ogen twinkelen.

[Lance]

"Nee, natuurlijk niet. Ik zit even dat te verzinnen en wil totaal niet weten wat voor geks je vandaag weer in je hoofd hebt gehaald." Sarcasme droop van mijn stem af. Mijn blik een beetje beschuldigend.

[Alexis]

Ik kijk beteuterd. "Ik haal helemaal geen gekke dingen in mijn hoofd." Ik kijk even in mezelf grinnekend voor me uit. "Maar oké, omdat je het zo graag wil weten..." Ik wiebel met mijn wenkbrauwen. "Je kan echt wel zien dat iets meer is dan vriendschap tussen jou en Abigail."

[Lance]

Even schudde ik mijn hoofd verward bij wat ze zei. "We hebben niks met elkaar als je dat bedoelt. Ik vind haar wel leuk. Echt leuk." Bekende ik met een klein glimlachje. "Dat denk ik toch... Ik weet niet echt wat te denken of te doen, Alexis."

[Alexis]

Ik bijt op mijn lip en laat me achterover vallen in het zachte gras terwijl ik na denk. "Je vind haar leuk, maar je weet niet wat je moet doen?" Mompel ik zacht en ik staar naar de blauwe lucht waar kleine witte wolken onstaan. "Leuk liefdesleven Lance." Grinnek ik zacht.

[Lance]

Ik liet me terug op het gras liggen. Tegenover haar. "Wat dacht je nou? Dat ik om iedere vingers soms een ander vriendinnetje had? Een liefdesleven heb ik niet bepaald... We hebben allebei tijd nodig. Emh... Alexis... Ik weet niet of Abigail het er wel wil over hebben met elkaar en dus... Je moet haar er dus niet meteen over gaan aanspreken als je haar ziet." Misschien zou zij dat niet leuk vinden. Daarbij wou ik niet op een flapuit of een ware stoefer lijken.

[Gesponsorde inhoud]