Re: De kamer met de spiegel van Negereb

[Maxim]

Ik keek naar haar en grinnikte. 'Onze wens?' vroeg ik verbaasd. Ik had het nog nooit zo bekeken. Misschien, het kon altijd, maar hoe kon je nu iets wensen zonder het zelf te weten?

[Kimberley]

'Ja I know, stom idee. Ik weet ook niet, maar het kwam in me op.. Ik zou anders niet weten waarom.' Verbaast over zijn reactie, keek ik weer recht voor me uit, de spiegel in. 'Wat denk jij dan dat het is?'

[Maxim]

Ik moest lachen om de manier hoe ze zichzelf er probeerde uit te praten. Ik keek naar de spiegel. 'Ik weet het niet, het zou kunnen, ik denk eigenlijk, gewoon, omdat we gelijk voor de spiegel zitten, dat hij niet weet welke wens hij moet laten zien, en onze twee wensen door elkaar mengen zou zo raar zijn.'

[Kimberley]

'Hij laat toch gewoon ieder z'n eigen wens zien normaal? Maakt niet uit met hoeveel je ervoor staat ofzo? Tenminste, dat is wat mijn ouders me altijd hebben verteld.' Oké, dit was wat ongemakkelijk, maar ik had mezelf eruit gepraat. Gelukkig.

[Maxim]

Ik grinnikte en keek naar haar. 'kan, of de batterij is gewoon leeg' zei ik. Dat was iets wat ik gehoord had van dreuzels en nu eigenlijk gewoon zei om de ongemakkelijke situatie's te vermijden. Want daar was ik even slecht in als in troosten.

[Kimberley]

Ik begon te lachen. 'Ja, ik denk dat dat het is. De batterijen.' Ik keek hem even aan. Dit schoot gewoon echt niet op. We zaten allebei naar een spiegel te kijken en ongemakkelijke stiltes te vermijden, maar ik was door mijn inspiratie heen, dus viel het langzaam stil.

[Maxim]

Ik zat daar met haar stil naar de spiegel te kijken. Ergens voelde het ongemakkelijk, maar ergens ook rustgevend. Vaag voelde ik dat ze nog tegen me aan zat en ik keek weer naar de spiegel.

[Kimberley]

Misschien was het beter als ik weg ging, of misschien moest ik maar gewoon blijven zitten. Mijn hersens maakte overuren en ik zuchtte. 'Dus..' Ik grinnikte even, dat was echt zo'n standaard woord voor als het stilviel.

[Maxim]

Ik grijnsde. Standdaard woorden. 'Jaja' zei ik droog. Nog zo'n irritant standdaard woord. Ik keek naar haar en grinnikte. Ze zag nog steeds een beetje rood. 'tomaat' zei ik plagerig.

[Kimberley]

Zachtjes gaf ik hem een duwtje, 'Lente-ui' Ik stak mijn tong plagend uit en wiebelde met mijn wenkbrauw terwijl ik ook nog half lachte. Het zag er waarschijnlijk heel vaag uit.

[Maxim]

Ik grinnikte. 'Lente-ui?' herhaalde ik verbaasd en moest ook lachen om de manier hoe ze dat zei.

[Kimberley]

Ik keek hem aan en grinnikte licht. 'Ik kwam niet zo snel op iets anders.' Mompelde ik lachend. Ik prikte hem een paar keer in zijn zij, hopend dat ie dat niet bij mij zou gaan doen, en lachte. 'Kan je er nou wel of niet tegen?'

[Maxim]

Ik grinnikte. 'Nee, eigenlijk niet, maar dat probeer ik niet te laten merken' zei ik en grijnsde. 'Anders zou je nooit stoppen met dat gepor' zei ik en begon haar terug te porren.

[Kimberley]

'Aha.' Mijn wenkbrauwen wiebelde opnieuw en bleef doorprikken, tot op een zeker moment ik zijn vingers in mijn zij voelde en ik een of andere spastische beweging maakte. 'Nee! Niet doen!' Half hysterische begon ik te lachen. Als er iets was waar ik niet tegen kon, dan was het poken.

[Maxim]

Ik grijnsde. 'Aha, jij kan er niet tegen' zei ik en porde. Ik moest lachen om haar hysterisch gelach.

[Kimberley]

'N- Nee! Daar kan ik niet te- tegen' Hikte ik, terwijl ik haast over de grond heen rolde van het lachen. 'S- st- stop!' Ik werd echt helemaal hysterisch als iemand dat bij mij deed. 'Alsjebieft.' Ik zette mijn puppyface op, voor zover dat kon en keek hem smekend aan.

[Maxim]

Ik grijnsde en stopte. 'straks stik je nog' zei ik en grinnikte. 'dan heb ik je vermoord' zei ik en maakte een oh geluidje.

[Kimberley]

Lachend kwam ik weer overeind. 'Ja, en dat is niet goed.' Ik trok een raar gezicht en ging, waarom weet ik niet, op de grond liggen. Ik staarde naar het plafond en zuchtte.

[Maxim]

ik keek naar beneden en grijnsde. 'Ja, dan zou ik naar Azkaban moeten' zei ik. 'Wie zou er dan voor mijn zusje moeten zorgen?' vroeg ik en grinnikte.

[Kimberley]

Ik keek hem even aan. 'Azkaban.' Herhaalde ik. 'Ik zou daar never nooit van me hele leven een stap naar binnen willen zetten... Niemand volgens mij.' Ik keek hem aan. 'Vertel eens wat over je zusje..'

[Maxim]

'ze lijkt een beetje op jou, gek, hyper enzo' zei ik serieus. 'en ze is nog erg jong voor haar leeftijd' zuchtte ik. 'ze houdt van dat idiote dreuzelspeelgoed, barbie ofzoiets?' vroeg ik en keek naar Kim.

[Kimberley]

Zachtjes lachte ik. 'Barbie ja.. Een soort poppen, die je kan aankleden enzo. Haren kammen. Gewoon van die meisjes dingen.' Een glimlach verscheen op mijn gezicht. 'Ik had er vroeger ook eentje, van mijn oma gekregen.' Mijn vingers krulde zich om een plukje van mijn haar heen. 'Hoe oud was ze ook alweer?'

[Maxim]

'Ik weet het, ik heb al veel die dingen kleren mogen aandoen' zuchtte ik. 'Ze is tien' zei ik en grinnikte.

[Kimberley]

Ik begon te lachen. 'Maxim met een barbie.. Ik zie het al helemaal voor me.' Glimlachend keek ik hem aan en knikte. 'Oh ja, een jaar ouders dan Roos.' Ik liet het plukje haar los, keek hoe het voor mijn ogen belande en blies het weg.

[Maxim]

Ik keek naar haar en porde haar weer in haar zij. 'Maxim met een barbie' herhaalde ik alsof geirriteerd en grijnsde.

[Gesponsorde inhoud]