De keukens.

[Abigail]

Je kunt de keukens betreden wanneer je de peer op het schilderij met de peer kieteld. In de keuken zijn allemaal huiselven aan het werk, die jou met veel respect zullen bedienen. Wees aardig voor ze, dan zorgen ze ook beter voor jou.


Maximaal 4 personen.

[Abigail]

Toen ik langs het schilderij met de peer was gelopen, herinnerde ik me dat iemand me verteld had dat je de peer moest kietelen. Ik liep op het schilderij af en met een vreemd gevoel kietelde ik de peer. Ik schrok toen die begon te lachen en opeens klapte het schilderij open en vertoonde het een opening. Nieuwschierig als ik was kroop ik door de opening naar binnen en belandde in een ruimte waarvan ik had verwacht er nooit te komen, de keuken.

[Emma]

Emma zat er al een tijdje, toen ze achter haar het schilderij open hoorde gaan. Ze keek op en zag het gezicht van een ravenklauw.
Ze keek haar kort aan, met een simpele glimlach en keek weer naar de huiselfen.
Ze leunde tegen het hekje van de overloop. Beneden haar rende bezwette elven rond, met potten en pannen..

[Abigail]

Ik trok een wenkbrauw op toen ik een meisje van Zwadderich zag. Ik kon niet zeggen dat ik daar erg bij mee was. Op Evanna na had ik nogsteeds een vooroordeel over Zwadderaars, hoe erg ik het ook vond. Ik keek toen ze me aankeek recht terug en zakte toen door mijn knieeën om met een huiself te praten. Al snel kwam er eentje aanrennen. "Hebben jullie een stuk chocola?" Vroeg ik met een glimlach. De huiself knikte heel snel en rende weg. Ik grijnsde, ik hield van chocolade.

[Emma]

Emma draaide zich om. 'Je hebt niet gezegt welke smaak, ze komen dalijk aan met dozen vol smaken.' zei ze half lachend. Ze zag hoe het meisje met een soort afschuw haar aankeek, en verminderde de lach tot een zakke glimlach..

[Abigail]

Ik grijnsde even. "Daar zit ik niet meer hoor," zei ik en wenkbrauw wiebelde even. Ze leek me wel oke, ze had me tenminste niet afgesnauwt dus weer een bewijs dat mijn vooroordelen niet klopten. De huiself kwam terug rennen met in zijn handen allemaal repen chocolade. Ik bedankte hem en nam ze aan. "Jij ook een?" Vroeg ik met een glimlach aan het meisje.

[Emma]

Emma lachtte. 'Ik zei het je!' zei ze en ze knikte. 'Ja, wit alsjebliefd.' ze nam een reep aan en pelde hem kostbaar af. En brak een stukje af. 'Wist je dat witte chocolade eigenlijk geen chocolade is?' zei ze, en ze legde het stukje op haar tong en liet het smelten.

[Abigail]

Ik knikte, "Jep, maar ik hou het meest van puur." Zei ik met een grijns en doorzocht de stapel chocolade repen naar repen puur. Toen ik er een gevonden had scheurde ik het papier eraf en brak een stuk af en stopte hem in mijn mond. "Heerlijk", mompelde ik nadat ik hem had doorgeslikt.

[Emma]

Emma grinnikte en brak nog een stukje af, en wikkelde het weer terug in het papier. 'Anders vliegen de kilo's eraan.' gromde ze, maar haar maag veraadde haar. Een grommend gevoel liet haar honger lijden.
'Ik ben Emma.' zei ze en ze stak haar hand uit.

[Abigail]

Ik grijnsde en schudde haar hand. "Abigail," stelde ik mezelf voor. Ik vond haar en Evanna een beetje op elkaar lijken. Vooral de namen zou ik snel door elkaar gaan halen verwachtte ik. "Hmm.. ik heb wat meer geluk daarmee," zei ik met een glimlach.

[Emma]

Emma lachtte. Ze mocht Abigail wel. 'Ach ja, iedereen is anders.' zuchtte ze. 'Kom je hier vaak?' vroeg ze uiteindelijk, met een scheve glimlach. Ze betrapte zich erop om richting de chocolade te kijken.

[Abigail]

Ik stopte wat repen puur in mijn zakken en stak het overig naar haar uit. "Jij ook wat, zoveel kon ik toch niet op." Zei ik met een grijns. Toen ik haar vraag hoorde schudde ik mijn hoofd. "Nee, dit is de eerste keer," zei ik met een glimlach.

[Emma]

Emma nam de chocolade aan. 'Moet je wel doen, het is hier 's avonds echt een chaos, best leuk om te zien.' zei ze grinnikend. Ze ging recht op staan en keek op de klok. 'Ik ga zo denk ik.' mompelde ze.

[Abigail]

Ik volge haar blik op de klok en glimlachte. "Hmm.. ik blijf nog even. Ik wilde de boel hier wat verkennen, misschien aan nog wat eten komen." Ik vermoedde dat de elven ook een boterbier voorraad hadden, uitstekend voor Evanna's verjaardags feest.

[Emma]

Emma keek Abigail vragend aan. 'Over twee uur is het avond eten al?' zei ze vragend. Emma stak haar handen in de zakken van haar gewaad en keek naar de huis elven die het eten op een grote tafel serveerde.

[Abigail]

Ik haalde mijn schouders op. "Ik kan altijd wel wat reserve voedsel gebruiken," zei ik met een grijns. Ik keek om me heen, op zoek naar iets interessants. Nouja, ik wilde zowiezo wat boterbier.

[Emma]

Emma grinnikte. 'Ik loop wel even mee.' zei ze en ze ging naast Abigail staan. 'Had je iets speciaal in gedachten?' vroeg en ze ze pakte een plakje komkommer van een bord af.

[Abigail]

Ik grijnsde onwillekeurig en keek even om me heen. "Een voorraad boterbier komt altijd van pas," zei ik met een vrolijke twinkeling in mijn ogen.

[Emma]

Emma knikte en keek rond. Ze vroeg zich af waarom ze boterbier nodig had. Het was lekker, ja. Maar om in je eentje een halve voorraad leeg drinken leek niet echt verstandig. Emma vond een kratje. 'Hiero!' riep ze, maar ze schrok van Abigail, wie ze niet achter haar verwachtte.

[Abigail]

Ik zag dat ze schrok toen ze me achter haar zag en glimlachte verontschuldigend. "Dat moet genoeg zijn," zei ik met een brede grijns en tilde het kratje op. "Jij kent Evanna wel he? Ze zit ook bij Zwadderich," zei ik met een glimlach.

[Emma]

Ik dacht na. 'Nou ja, waarschijnlijk wel?' zei Emma met een glimlach en ik hielp haar tillen. 'Wat is er dan, is er iets met haar?' vroeg ze nieuwsgierig.

[Abigail]

Ik grijnsde even. "Oh, dit is een verassing voor haar, ze is binnenkort jarig." Zei ik met een grijns. Ik vond het wel een leuk idee om dit aan haar te geven, vooral omdat het mijn eerste echte feest zou worden.

[Emma]

Emma glimlachte. 'Tof wanneer geef je het dr? En is er ook een feestje?' vroeg ze grijnzend. Daar was ze namelijk wel aan toe, een feestje..

[Gesponsorde inhoud]