De stemmings rivier.

[Abigail]

Hihi. Inspired by Laura's thoughts. n__n

In de bergen rond Zweinstein loopt een rivier. Deze rivier is echter net zo magisch al Zweinstein zelf. Het is namelijk zo dat wanneer je in de rivier gaat zwemmen, het water in een straal van 1 meter om je heen, de kleur van je stemming krijgt. Wanneer je blij bent zal het geel kleuren, wanneer je boos wordt donker rood etc.

Maximaal 8 personen.

[Abigail]

Ik was een andere kant op dan gewoonlijk en kwam ergens terecht waar ik nooit eerder was geweest. Ik hoorde water en zag niet veel later een rivier. Het was een erg aantrekkelijk idee om erin te gaan. Nee, er was niemand, besloot ik. Ik kon best in mijn ondergoed zwemmen. Ik trok mijn kleren uit tot mijn ondergoed en liep voorzichtig de rivier in die oranje kleurde. Verbaasd staarde ik naar het water.

[Lance]

Snel en vloeiend gingen mijn kleren uit. Ik had zin om weer eens een frisse duik in het water te nemen. Twee jaar geleden ontdekte ik deze plek en om eerlijk te zijn was ik er helemaal dol op. Alles ging slordig mijn schoudertas in. Daarna nam ik een duik in het water. Eenmaal boven kleurde het rond me een beetje roos. Zacht roos. Met een grijs zwom ik ijverig verder.

[Abigail]

Ik liep niet te ver het water in en bleef staan toen het water tot mijn heupen kwam. Het voelde fijn aan, maar de kleur was raar. Hoe kon het water nou oranje zijn, bedacht ik fronsend. Ik keek naar mijn stapeltje kleren dat achter me lag en glimlachte even. Toen zag ik nog iets in he water bewegen.

[Lance]

Mijn slagen waren afwisselend. Soms zwom ik ook onder water en dan weer boven. De afwisseling was wat ik nodig had. De stevige slagen deden deugd. Een keer alles loslaten wat ik in mijn mars had. Opeens merkte ik dat er twee paar benen op niet zo'n verre afstand van me waren. Was dat nou een slipje? Snel kwam ik weer boven en zag het sneeuwwitte haar. Abigail?

[Abigail]

Ik keek met grote ogen naar een roze vlek die op me af kwam. Ik keek met grote ogen naar de persoon die boven kwam en haalde opgelucht en deels ook beschaamd adem toen ik zag wie het was. Lance. Ik keek naar het water en zag dat het was veranderd in lichtblauw, blauwer dan water hoorde te zijn.

[Lance]

Er zat niet veel afstand tussen ons in. Haar water zag lichtblauw en rijkte net tot de mijne. Dat water sprong van geel naar lichtblauw. Het voelde zo onwennig om haar zo schaars gekleed te zien. "Oh... Hey!" Even stak ik mijn hand op en bracht deze vrijwel meteen naar mijn nek om daar de huid te strelen. Een erg zwak glimlachje kwam van mijn lippen vandaan, maar dat viel meteen ook weer in het water. Bijtend op mijn lip keek ik haar aan. Dwingend om niet naar haar lichaam te kijken.

[Abigail]

Ik beet op mijn onderlip en keek naar het water. "Heey," zei ik zacht. Ik was een beetje gegeneert over het feit dat hij zowat alles van me kon zien nu en keek naar hem. Aan de andere kant, het had ook zo z'n voordelen, bedacht ik terwijl ik naar zijn ontblote bovenlijf keek.

[Lance]

Ergens moest ik me er helemaal over krijgen. Beschaamd zijn zou niet goed na blijven bij haar en de keren dat ik haar zag moesten leuk zijn. "Kom je er nog echt in of blijf je daar staan?" probeerde ik een beetje lacherig uit te brengen en grijnsde even. Nog steeds keek ik naar haar gezicht terwijl ik mijn hand uit reek.

[Abigail]

Ik glimlachte even en pakte zijn hand vast terwijl ik wat verder het water in liep, wat dichter bij hem in de buurt. Ik liet mijn andere hand door het water glijden en keek gefascineerd toe hoe de kleur over ging op rood. "Wauw," zei ik zacht.

[Lance]

Mijn blik ging ook naar het water en het riep een gelukzalig gevoel bij me op. Rood? Liefde? "Deze rivier kleurt naar je stemming zoals je misschien al gemerkt hebt." Weer stonden we redelijk dicht bij elkaar. Dieper in het water als voor heen.

[Abigail]

Ik fronste even en keek naar de rode kleur die langzaam om me heen kwam. "Wat betekend jou kleur?" Vroeg ik zacht en keek hem vragend, misschien deels nieuwschierig aan. Ik vond het werkelijk een geweldige plek en keek naar hem op. Zijn haar was nat en ik glimlachte. Het zag er best sexy uit.

[Lance]

"Dat ik gelukkig ben." Met een grijns keek ik naar haar. "Het roze is verliefdheid. Dat maakt me eerder gelukkig." Ik keek haar aan, beter naar haar lichaam. Voorzichtig en niet te overhaast. Natuurlijk was ze beeldschoon, maar dan ook écht bloedmooi.

[Abigail]

Ik knipperde met mijn ogen en hield zijn hand goed vast. "Verliefdheid?" Herhaalde ik en keek hem aan. Ergens was ik bang, dat hij iemand was tegen gekomen die hem wel zekerheid kon bieden. Maar inmiddels wist ik wel dat ik niet alleen vriendschap wilde.

[Lance]

"Deze rivier liegt niet, weetje..." Een tweestrijd speelde in mezelf af. Zachtjes kneep ik terug in haar hand. Haar huid was net zoals haar lippen; ongelofelijk zacht. Geen seconde weken mijn ogen van de hare. Ik moést gewoon zekerheid hebben. Zachtjes drukte ik een kort kusje op haar lippen, maar trok me vrijwel snel terug. "Het spijt me echt als je dat liever nooit had gehad." prevelde ik met mijn gezicht dicht bij het hare. Eindelijk had eens een meisje me gek genoeg gekregen.

[Abigail]

Ik glimlachte even en drukte mijn neus tegen de zijne. "Dit had ik voor geen goud willen missen," zei ik en drukte vervolgens mijn lippen op de zijne. Iedere seconde deed me verlangen naar meer maar ik hield me in. We hadden tijd genoeg, het was niet nodig om dingen te overhaasten.

[Lance]

Heel mijn lichaam werd overgenomen door fijne, vooral kriebelige, tintelingen. Onze hoofden bewogen symmetrisch met elkaar mee terwijl ik haar aanraking van lippen beantwoordde. Opeens was alles heel helder; ik wou alleen maar Abigail. Na de kus keek ik haar aan en glimlachte tot aan mijn oren. "Gelukkig heb ik joù voor geen goud moeten missen." Zachtjes liet ik mijn hand over haar wang strijken en stak een plukje haar weg.

[Abigail]

Ik sloeg glimlachend mijn armen om zijn nek terwijl ik hem aan keek. "Je hebt geen idee hoe blij je me maakt," zei ik zacht en staarde in zijn mooie donkere ogen. Hoe moest ik hem uitleggen dat ik niet kon geloven dat dit echt gebeurde. Ik hoefde geen blik op het water te werpen om te weten dat het roze was. Het golfde om ons heen en maakte dit moment nog magischer.

[Lance]

Automatisch grepen mijn handen naar haar middel. "Het maakt me zielsgelukkig om te horen dat je er zo overdenkt. Weetje, misschien hou ik toch niet meer het meeste van vrijheid." Nog een kusje werd op haar wang geplaatst. Daarna keek ik haar weer aan. "Ik kan nog lang zo blijven staan met jou." grinnikte zachtjes.

[Abigail]

Zijn handen om mijn middel voelden warm aan, zeer prettig. Ik keek hem met een speelse glimlach. "Ik houd je niet tegen." Zei ik met een grijns en leunde tegen hem aan. Kon een moment nog perfecter zijn? Nee, waarschijnlijk niet.

[Lance]

Mijn neus werd begraven in haar heerlijk ruikende haren terwijl ze tegen me aan leunde. Ook al was ze een heel stuk kleiner. Haar lichaam tegen het mijne voelde een beetje raar, maar ter gelijkertijd erg vertrouwelijk. Alsof het echt nooit anders geweest was, alsof ik niks anders kende. Nog even lachte ik zachtjes om haar woorden. "Dear Abigail, I'm so in love with you."

[Abigail]

Ik glimlachte om zijn woorden en verborg mijn hoofd in zijn nek. "And I'm in love with you," fluisterde ik terwijl ik vormpjes in zijn nek tekende. Ik had niet gedacht dat de eerste dat we zouden zoenen, ik in mijn ondergoed zou staan en hij in zijn zwembroek. Maar veel verschil was er niet, behalve dan dat ik prettige tintelingen voelde op de plek waar mijn huid de zijne raakte.

[Lance]

Gelukzalig sloot ik mijn ogen en genoot van het feit dat zij me aanraakte. Dat Abigail me echt wou. Haar woorden klonken oprecht en gemeend. Iets dat ik natuurlijk verwacht had, maar ik had niet verwacht dat ze zo konden aankomen, dat ze zo fijn zouden klinken. "Je maakt me echt de gelukkigste." Zachtjes grinnikte ik.

[Abigail]

Ik schudde langzaam mijn hoofd en keek hem met een glimlach aan. "Dan zul je eerst mij moeten overtreffen en dat is op dit moment onmogelijk," zei ik met een glimlach en streek een pluk haar voor zijn ogen vandaan en streek toen met een vinger over zijn wang.

[Lance]

Ik lachte plezierig om haar woorden. Damn, mijn ogen konden niet meer van de hare afgewend worden. Haar hoofd werd tussen mijn handen gehouden terwijl ik teder nog een keertje kuste.
"Wat denk je ervan om nog even in het water te gaan, maar dan ook echt te gaan. Ik neem het terug van eeuwig zo te blijven staan, niet het feit dat ik wat dan ook het liefst met jou zou doen."

[Gesponsorde inhoud]