De uitkijk toren.

[Abigail]

Verstopt achter een boekenkast in de grote zaal, zit een gang. Deze gang lijdt naar een trap die je naar de uitkijktoren brengt. Het is een ronde toren waarvan de muren, ramen zijn. Hierdoor kijk je uit over de gehele omgeving.

Maximaal vijf personen.

[Alexis]

Ik loop de gang uit, de grote zaal in en loop naar een boekenkast. De boekenkast leid je naar een toren waarop je gewoonweg kunt genieten v an het uitzicht van Zweinstein. Ik loop de trap op en kijk om me heen. Boven in de toren ga ik even op de grond zitten en sluit mijn ogen.

[Alex]

Mijn verkenningstocht bracht me naar een deur. Ik deed hem open en liep door en door. Uiteindelijk kwam ik uit bij een trap. Ik liep naar boven en zag een meisje zitten. "Hoi," zei ik en ik ging naast haar zitten. Mijn sociale gedrag was niet bedoeld voor Zwadderaars, als zij er één was ging ik me snel haasten om ergens anders te gaan zitten. Maar ze zag er niet arrogant uit. Misschien was ze geen Zwadderaar.

[Abigail]

Ik had een jongen achter de boekenkast in de grote zaal zien verdwijnen en liep nieuwschierig naar de kast. Ik schoof een aantal boeken weg en zag dat de kast voor een doorgang stond. Ik liep schoof de kast een beetje aan de kant en perste me door de doorgang heen. Ik liep de trap op en keek verbaasd om me heen. Ik zag Alexis zitten en een jongen die ik niet kende. "heey," zei ik vrolijk en liep naar het raam om het uitzicht te bestuderen.

[Alexis]

Ik kijk verbaasd op als er een jongen naast me komt zitten. "Hello." Precies op dat moment komt Abigail binnen en ik zwaai even naar haar. "Hee!" Ik voel me nogal stuntelig aangezien ik nu twee keer achter elkaar hoi zeg maar oké...

[Alex]

Ik keek achter me en zag een meisje staan. "Hee, ik ben Alex," zei ik in het algemeen. Dan wisten die twee meiden maar ook meteen wie ik was.

[Alexis]

k grijns breed. "Alexis, aangenaam." Ik liet mijn blik snel over de jongen glijden. Mijn blik bleef hangen op het teken van zijn afdeling. Een huffelpuffer? Dacht ik even verward maar dan twinkelen mijn ogen kort. "Ik heb jou nog nooit gezien in de Leerlingenkamer, of heb ik over je heen gekeken?" vrag ik nieuwschierig.

[Alex]

"Het zal wel zo zijn dat je over me heen hebt gekeken. Ik heb jou wel een keer gezien in de leerlingenkamer..." glimlachte ik. "En jij bent?" vroeg ik aan het meisje in de deuropening.

[Abigail]

Ik draaide me half om en glimlachte. "Ik ben Abigail", zei ik met een glimlach en draaide me toen weer om. Vanaf hier kon ik het verboden bos zien, maar ook Hagrids huisje en zijn pompoenveldje. Ik glimlachte even bij het idee dat Hagrid de pompoenen moest gaan snoeien en draaide me toen weer om naar Alex en Alexis. Ik keek even de ruimte door en ging uiteindelijk ook op de grond zitten.

[Alex]

Ik keek naar Alexis. "Onze namen lijken veel op elkaar," zei ik.

[Abigail]

Ik volgde het gesprek niet omdat ik naar het raam boven hun keek. Het grote meer was vanuit daar zichtbaar gokte ik en rilde weer terwijl ik terug dacht aan mijn ontmoeting met Maxim's kat. Ik tekende met een vinger wat op de grond en fronste even.

[Alexis]

Ik lach zacht. "Ja inderdaad, maar volgens mij heb ik de vrouwelijk kant van de naam.." Ik speel met een plukje haar dat in mijn gezicht hangt.

[Alex]

"Ja," zei ik en ik glimlachte. Ik wreef een pluk haar uit mijn ogen. Ik had er over gedacht om mijn haar te laten knippen door mijn oma, maar dat was een waangedachte. Ik staarde naar het schoolterrein. Het was heerlijk om te kijken naar al die dingen die op het schoolterrein gebeuren terwijl je zelf lekker veilig binnen zit in een grote uitkijktoren...

[Abigail]

Ik voelde me niet bepaald bij hun gesprek betrokken, dus had ook geen enkele neiging om iets te zeggen. In plaats daarvan stond ik weer op, klopte het stof van me af en liep naar een raam terwijl ik van het uitzicht genoot.

[Alexis]

Ik sta op en loop naar het raam waar ik onder zat. "Het uitzicht hier is werkelijk adembenemend." zeg ik zacht en ik glimlach.

[Alex]

"Inderdaad. Heel indrukwekkend..." zei ik.

[Gesponsorde inhoud]