Het zwerkbalveld.

[Albus Perkamentus]

Op het zwerkbalveld wordt, hoe kan het ook anders, de bekende tovenaarssport zwerkbal beoefend. Om de zaterdag is hier ook een wedstrijdt. De trainingen en de trainingstijden hangen af van het team waar je lid van bent, en of je uberhaupt goed genoeg bent. Leerlingen komen hier om te vliegen of om een potje te zwerkballen.

Maximaal aantal personen: 6

Let op! Onze personages zijn GEEN leden van een zwerkbalteam, omdat het gewoonweg onmogelijk is om een heel team in elkaar te zetten en om zo'n wedstrijdt te "spelen".

[Emma]

Emma trommelde op haar geleende bezem. Ze had hem gevonden in het bezem hok. Het beste wat ze kón vinden was een komeet.
Maar ze was er tevreden mee.
Ze sloeg haar been over de bezem en zette zich direct daarna af, waardoor ze met een kracht de lucht in schoot. Prachtig vond ze het, de wind door haar haren..

[Abigail]

Ik was naar het zwerkbalveld gegaan om te kijken naar de leerlingen die aan het trainen waren, of gewoon aan het rondvliegen waren. Zelf vloog ik niet vaak, ik was er dan ook niet bijzonder goed in ofzo. Ik zocht een plek op de tribune en wierp even een blik op een meisje van Zwadderich dat door de lucht vloog op een komeet.

[Emma]

Prachtig, die wind door haar haren. Ze sloot voor een fragment haar ogen en tolde rond. Ze opende haar ogen en schoot langs de hoge tribune van Huffelpuf, en schoot verticaal de lucht in en kneep haar ogen tot spleetjes. Ze genoot ervan. Toen ze enorm hoog was voelde ze dat ze moeilijker ademde en zag ze het veld door de wolken niet meer.
Ze zakte wat naar beneden, en zigzagde langs de tribunes..

[Abigail]

Pas na even naar het meisje gekeken te hebben besefte ik dat het Emma was. Ik zwaaide vrolijk naar haar terwijl ik haar bewegingen volgde. Je kon zien dat ze er zeer goed in was en dat ze vaak oefende. Ik ging met een hand door mijn haar en glimlachte.

[Emma]

Emma zag vanuit haar ooghoek iets. Ze keek om en zag iemand. Ze kneep haar ogen tot spleetjes en zag Abigail. Ze glimlachte, en keerde om. Ze schoot naar de tribune en bleef zweven zo'n 5 meter voor abigail. 'How's life?' neuriede, en ze leunde wat achterover, en bestudeerde voor de grap haar nagels met een grijns.

[Abigail]

Ik keek hoe ze op een afstand van me bleef zweven en grinnikte. "It's going great, yours?" Vroeg ik met een glimlachje en keek even naar de lucht. De zon scheen en enkele donkere, grote wolken verrade dat het misschien zou gaan regenen.

[Emma]

Emma haalde haar schouders op en ging rechtop zitten. 'Amazing.' zei ze met een sarcastisch ondertoontje. 'Ik zou nu eigenlijk een beweringen verslag moeten maken.' zei ze en ze stak haar tong uit.

[Lance]

Ergens snapte ik niet wat tovenaars en heksen een kick vonden in vliegen dus had me maar eens een fatsoenlijke bezemsteel aangeschaft in de zomer. Best wel stom als je bedenkt dat ik zestien ben en niet echt bepaald veel vlieg. Tenminste als je niet dat oud scharminkel van mijn moeder meetelde. Mijn hand was boven de bezem zodat deze in mijn hand terecht kwam en nam plaats. Geleidelijk aan werd ik in de lucht geschoten. Misschien was het toch niet zo slim om direct een nieuwe bezem te kopen...

[Maxim]

Met een van de oude bezems van school liep ik het zwerkbalveld. Ik hield ervan om te vliegen. Ik vond het alleen spijtig dat ik nog geen eigen bezem had. Zwerkbal deed ik niet graag, dat vond ik echt maar een stomme sport.

[Lance]

Met niet veel succes kwam ik pas na een lange afstand remmen op de grond terecht. De jongen was me opgevallen. "Hé, wil je misschien even riilen van bezem? Dit nieuw ding is echt niks voor mij..."

[Maxim]

Ik keek naar de bezem. 'Hm, nieuwe bezems zijn toch goed normaal?' vroeg ik verbaasd. 'Of is hij kapot ofzo?' Ik begreep het niet goed.

[Emma]

Emma keek neer op twee jongens beneden op het veld. Ze glimlachte, eindelijk mensen met smaak.
Ze zei Abigail vriendelijk gedag, en schoot naar de twee toe. 'Goedendag.' zei ze glimlachend, en ze landde op het grasveld..

[Lance]

"Hij is prima, maar ik ben gewoon om op nieuwe bezems te rijden." Het was ook een soort verzoeningsgebaar van mijn ouders. Het zoveelste... Mijn vader hield van zwerkbal, daarom ik nog niet. "Ik wil een beetje aan mijn vliegtechniek werken die er nog niet zijn, dus deze is niet echt geschikt voor me." Opeens stond er een meisje bij hen. "Hey."

[Emma]

Emma glimlachte naar Lance wie ze al wat vaker had gezien. 'Ik had je niet echt voor een zwerkbal typ aangezien.' zei ze glimlachend en ze liep met haar bezem in haar hand richting hem toe. 'Of, doe je een mislukte poging?' zei ze grijnzend, en ze leunde op haar bezem.

[Lance]

"Het is niet bepaald mijn ding, nee... Ik wil alleen maar op dit nieuw geval kunnen vliegen zodat ik mijn ouders nog een beetje kan plezieren." zuchtte ik. Geen zin om et haar te vertellen wat hij thuis doormaakte en hoeveel discussies en ruzies hij had op zijn lijstje. Hetzelfde gold voor Maxim, hij zou het ook niet moeten weten. "En wat doe jij? Me soms stalken?" Even keek ik haar grijzend aan.

[Emma]

Emma lachte hardop. 'Misschien.' antwoordde ze mysterieus, met een giecheltje erachteraan. 'En over dat,' en ze knikte naar de bezem in zijn hand, 'Daar kan ik je misschien wel bij helpen.' zei glimlachend en ze sloeg haar been over de bezem die ze zelf gebruikte..

[Lance]

Even haalde ik kort mijn wenkbrauwen op. "Nou, ik was net aan het 'onderhandelen' met Maxim of ik zijn bezem misschien kon lenen." Wat vond iedereen toch aan dat vliegen? En waarom onderbrak ze altijd wanneer ik net met iemand een gesprek voerde? Ach ja...

[Emma]

Emma keek naar Maxim en glimlachte. Ze bekeek zijn bezem. 'Da's toch een komeet?' vroeg ze en ze keek Maxim aan. 'Die heb ik ook.' zei ze glimlachend en ze keek naar de komeet waar ze nu inmiddels een halve meter me boven de grond hing. 'Nou ja, hij is niet van mij. Ik heb een nimbus 2001.' zei ze. 'Maar die ligt in de leerlingenkamer, ik was hem vergeten. Ze kreeg door dat ze aan het ratelen was, en ontspande haar gezicht. Ze keek beschamend naar de grond en wachtte tot iemand iets zei.

[Maxim]

ik keek even naar de bezem in mijn handen. 'wat? oh ja, dat is een komeet, van de school' zei ik en grijnsde. 'ze vliegen nog goed, maar ik ben niet echt zo'n kenner in die dingen.'

[Emma]

Emma glimlachte. 'Ze vliegen redelijk.' zei ze en ze haalde haar schouders op. Ze landde weer zachtjes op het gras. 'Maar ik heb een keer op de Vuurflits gevlogen, en die zijn zo geweldig.' zei ze grijnzend.

[Gesponsorde inhoud]