Het binnenhof.

[Abigail]

Het binnenhof ligt in het centrum van het kasteel. Sommige mensen noemen het ook gewoon de binnenplaats. Het binnenhof is overdekt met glas en er staan verschillende bankjes. Door de mooie bloemen die hier staan en de zon die lijkt te schijnen komen leerlingen hier graag om huiswerk te maken, of om lekker bij te kletsen.

Maximaal 10 personen.

[Alexis]

Ik loop met mijn boek onder mijn arm naar de binnenplaats. Aangezien de schommelbank bezet is zoek ik een andere rustige, zonnige plek. Ik ga in een van de bankjes zitten en geniet van de laatste zonnestralen van de herfst op mijn gezicht. Binnenkort word het winter en zal het weer grauw zijn en ligt het hele terrein onder de sneeuw.

[Kimberley]

Met mijn boek in mijn handen liep ik het plein op. Het was best een warme dag voor de herfst. De winter kwam er binnenkort aan, maar daar was nu weinig van te voelen. Ik ging op een bankje in de zon zitten en trok mijn benen op. Mijn boek sloeg ik open op de plek waar ik was gebleven, en ik begon te lezen.

[Alexis]

Kimberly komt aanlopen en gaat lezen. Het is werkelijkwaar voor de eerste keer in mijn hele schoolleven rustig op het binnenhof. Ik sla de bladzijde om en kijk naar de zijkant van het boek, in het midden. Ik lees snel verder.

[Kimberley]

Ik was best een snelle lezer. Voor de zoveelste keer in mijn leven las ik Romeo&Julia. Het was echt een geweldig boek, ooit van mijn oma gekregen. Het is geschreven door een of andere bekende Dreuzel, maar ik heb nog nooit van hem gehoord. Ik sloeg de bladzijde nog een keer om. 'Wat zielig!' Riep ik uit. Oeps.. Niet helemaal de bedoelig.

[Alexis]

Ik kijk verbaasd op als ik iemand 'wat zielig' hoor roepen en ik zie Kimberly met een boek op haar schoot zitten dat me maar al te bekend voor komt. Romeo en Julia. Ik sta op en ga naast haar zitten. Ik heb even getwijfeld maar besloot het toch te zijn. "Welk boek lees je?" Vraag ik nieuwschierig, ik wou zeker van de zaak zijn dat ze Romeo en Julia las.

[Kimberley]

Ik keek geschrokken op. 'Oh, Romeo en Julia. Zo'n geweldig boek! Heb je het wel eens gelezen?' Glimlachend keek ik haar aan en stopte mijn blaadje weer tussen het boek terwijl ik het dichtklapte. 'En wat lees jij?'

[Alexis]

Ik grinnek zacht. "Ik dacht al dat je Romeo en Julia las. Fantastisch boek." Ik maak een vaag gebaar naar mijn boek. "Een boek uit de bieb, over spreuken. Spreuken zijn gewoon zo fascinerend." Mijn ogen twinkelen even. "Spreuken en Shakspeare zijn magische onderwerpen."

[Kimberley]

Ik lachte. 'Klopt.' Mijn boek lag inmiddels naast me op de bank en ik keek haar aan. 'Spreuken zijn leuk ja,' Ik zat nog steeds met mijn benen opgetrokken op de bank en keek eventjes vooruit.

[Alexis]

Ik grijns breed. "Spreuken zijn wonderbaarlijk, net als deze school." Ik kijk naar het grote kasteel dat donker afsteekt aan de felle horizon.

--
Goh inspiratieloosheid heerst hier echt bij mij? ö

[Kimberley]

ja bij mij ook joh xd

-

Ik knikte. 'De hele tovenaarswereld is wonderbaarlijk.' Dat was het echt, maar dat was natuurlijk ook niet zo vreemd. Zeker als de helft van je familie Dreuzels zijn. Dan ga je er toch anders naar kijken.

[Alexis]

Ik knik. "Inderdaad, alles is zo anders dan in de dreuzelwerels.." ik staar even voor me uit. "In feite hebben wij geluk dat we heksen zijn."

[Gesponsorde inhoud]