De astronomie toren.

[Abigail]

De astronomie toren is de hoogste toren van Zweinstein. In de toren staan verschillende middelen om het sterrenstelsel te bekijken, maar veel leerlingen komen hier gewoon om van het uitzicht te genieten.


Maximaal 4 personen.

[Alexis]

Ik loop langzaam de trap op naar het hoogste topje van de astronomie toren. Het uitzicht over het schoolterrein is werkelijk fantastisch hier! Het enigste nadeel is dat je nogal veel moet lopen, maar dat is goed voor me. Na erg veel traptreden, 677 om precies te zijn ik heb ze geteld sta ik bovenaan en leun ik zacht tegen de muur van de toren aan en kijk tevreden om me heen. Die honderden treden waren het waard, het is heerlijk rustgevend hier.

[Abigail]

Ik had tijd nodig om na te denken. De schooluil die mijn brief had bezorgd aan Pete had zijn brief aan mij gegeven. Ik had hem nog niet open durven te maken, maar ik was bang dat ik al wist wat er in stond. Pete was de enige die ik nog had in de Dreuzel wereld. Ik kwam bijna buitenadem aan in de Astronomie toren en liet me op een van de fluweel beklede bankjes glijden. Ik knikte naar Alexis en keek toen naar de brief.

[Alexis]

Abigail komt aanlopen -buitenadem wat te begrijpen is, en gaat op een bankje zitten. Ik glimlach naar haar en richt mijn aandacht weer op het landschap. Binnenkort zal ik hier weer zitten voor les.

[Abigail]

Ik vouwde de brief van mijn broer open en grijnsde even over de gebrande gaten langs de rand. Hij probeerde vaak perkament na te maken, met weinig succes. Hey Abby, begon de brief en ik las razendsnel de brief door. Pete was ontslagen omdat hij te veel thuis was. De reden waarom hij zo veel mogelijk thuis was, was omdat mijn vader psychologisch er niet meer 100% bij was sinds mijn moeders dood. Hij is de schok nooit te boven gekomen.

[Alexis]

Abigail heeft een brief terug. Ik kijk naar de lucht om te kijken of een vliegende Smoothie naar me toe komt maar ik zie nog niets. Ik maak me een beetje zorgen en ik sluit mijn ogen en geniet een van de wind door mijn haar.

[Abigail]

Ik liet de brief even tot me doordringen. Het ging slecht met mijn vader, maar dat interesseerde me niet veel. Hij had Pete en mij gewoon aan de kant geschoven. Hij had leeg voor zich uitgestaard in de zomervakanties. Ik had medelijde met Pete. Ik was er alleen in de zomervakantie, hij daarin tegen was er het hele jaar.

[Alexis]

Ik zag een klein stipje in de lucht en ik knijp mijn ogen tot spleetjes. Is dat smoothie? Ik kijk verrukt op en neem de uil iets later op mijn arm en streel hem over zijn zachte, warme veren. Ik pak de brief van zijn poot af en strijk er over heen. "Goed gedaan Smoothie."

[Abigail]

Ik keek op toen ik het geluid van op en neer slaande vleugels hoorde. Een uil was op Alexis' arm neer gestreken met een brief om zijn poot. Ik wendde mijn blik weer af en staarde naar de brief. Ik beet op mijn lip en vouwde hem netjes op om hem weer terug in de envelop te stoppen.

[Alexis]

Ik ga op een bankje zitten en strijk de brief glad. Ik kijk naar de brief. Het vertrouwde handschrift van Chris kijkt me aan. Hij begint zijn berichten altijd met hetzelfde, volgens mij is hij te lui om verschillende dingen te verzinnen. Lieve Alexis, Chris heeft niet veel nieuws te vertellen, mam en pap zijn op vakantie naar een warm eiland en hij zit weer opgesloten op de kostschool, hij wou dat hij bij mij op school zat. ik glimlach en vouw de brief op en stop hem in de envelop terug.

[Gesponsorde inhoud]